ინდიანა :
სანდი, ჟორჟ, 1804-1876
ინდიანა : [რომანი] / ჟ.სანდი ; თარგ. [ფრანგულიდან] მარო ციციშვილის. - თბილისი : სახელგამი, 1949 (პოლიგრაფ. და გამომც. საქმ. სამმართვ. ბეჭდვითი სიტყვის კომბინატი). - 340,[1] გვ. : პორტრ.
ყდაზე: „ანის“.
ფორზაცზე: „ჟორჟ-ზანდი დაიბადა-1804 წელს, გარდაიცვალა – 1876 წ. (8 ივნისს). გათხოვდა – 1822 წელს, სულ 9 წელს იყო ქმართან. ი. გრ. „ინდიანა“ დასწერა 1832 წ.“
წიგნის ბოლოს: „თამამი იყო და ახალგაზრდა, როგორც დილაობით ვართ, 165; ხელმარცხიანი, გვ. 153; შორს არ გამიხედნია, 179, – ცხენი, გამიხედნია?“
ბოლო ფორზაცზე: „დაბუჟებულა, 324; ათვალწუნებული, 316; არაქათი, 291; დაკოჟიჟებული, 233; ლამაზმანი, 56; ელტვოდა, 84; დავაქარი, დამქაში, 99; სიყმილი, 136; ბუტკუცა 9; გაგრია, 192; ამოშრეტილი, 236; დაეჟინა, 240; რაფია (?), 238, 303; აბურძგნა, 144; გარიელა, 271“.
ყდაზე მიწერილია: „ინდიანა, დელმარი ქმარი; ნუნი – ფარეში; ბროუნი-სერ-რალფი-დეიდოზი (?) ინდიანასი; დერამიერი – რაიმონ დაჭრილი (დონჟუანი); ჩადიოდა თუ სჩადიოდა?“
შმუცტიტულზე გაზეთიდან ამონაჭერი ს. თურნავას წერილი „ინდიანა“, მინაწერით: „ახალგ. კომ.“, 1950, № 14, 4 თებ“. წერილში ხაზგასმულია: „სიყვარულის მგოსნის“ სახელწოდება.
გვ. 10. ხაზგასმულია: „ორი ვეებერთელა წითელი თვალი ისე ბრჭყვინავდა, როგორც ორი ბეჟმენდი“, მიწერილია: „ბეჟმენდი მწვანე ფერისაა“.
გვ. 11. ხაზგასმულია: „აბანოზი“, მიწერილია: „შავი ხე მაგარი“.
გვ. 27. ხაზგასმულია: „ჩითილა ან ყლორტი“, მიწერილია: „ჩითილი“.
გვ. 46. ხაზგასმულია: „მამაკაცი, რომელიც სიყვარულზე ჭკვიანურად ლაპარაკობს, ნაკლებად არის შეყვარებული“, მიწერილია: „მართალია“.
გვ. 57. ხაზგასმულია: „თალფაქი“, მიწერილია: „აბაჟური“.
გვ. 89. ხაზგასმულია: „რაშია საქმე?“, მიწერილია: „რა ამბავია, რა მოხდა?“.
გვ. 123. ხაზგასმულია: „ჯილავდარი“, მიწერილია: „ჯილავი-აღვირი, მეაღვირე“.
გვ. 284. ხაზგასმულია: „ამაოდ დაუწყო ძებნა თავის მშვენიერ და გრძელ თმას. ავადმყოფობის დროს ის სამკურნალოს მაკრატელს მოეჭრა“, გვერდზე წერია: „იხ. გვ. 306“.
გვ. 306. ხაზგასმულია: „თეთრი კაბით და მხრებზე დაყრილი გრძელი თმის ნაწნავებით..., მიწერილია: „გვ. 284. აკი ეს თმები საავადმყოფოში შეაკრიჭეს?“.
მეორე ცალის ფურცელზე: „სოსო! თქვენს შესანიშნავ ბიბლიოთეკაში მეგულება ამავე ავტორის „ლელია“-ს ქართული თარგმანის იშვიათი ეგზემპლარი. გთხოვთ, მის გვერდით დასდოთ „ინდიანაც“, იმ იმედით, რომ თუ ვიცოცხლე, ამ ქალის ქართულად ნათარგმნი რომანების კოლექცია დავასამო პოეტის უნიკალურ წიგნთსაცავში. ი. გრიშაშვილს მთარგმნელისაგან. 15. IX. 49“.
ლიტერატურა ფრანგული ლიტერატურა ფრანგული პროზა ფრანგული მოთხრობები
821.133.1-32
ინდიანა : [რომანი] / ჟ.სანდი ; თარგ. [ფრანგულიდან] მარო ციციშვილის. - თბილისი : სახელგამი, 1949 (პოლიგრაფ. და გამომც. საქმ. სამმართვ. ბეჭდვითი სიტყვის კომბინატი). - 340,[1] გვ. : პორტრ.
ყდაზე: „ანის“.
ფორზაცზე: „ჟორჟ-ზანდი დაიბადა-1804 წელს, გარდაიცვალა – 1876 წ. (8 ივნისს). გათხოვდა – 1822 წელს, სულ 9 წელს იყო ქმართან. ი. გრ. „ინდიანა“ დასწერა 1832 წ.“
წიგნის ბოლოს: „თამამი იყო და ახალგაზრდა, როგორც დილაობით ვართ, 165; ხელმარცხიანი, გვ. 153; შორს არ გამიხედნია, 179, – ცხენი, გამიხედნია?“
ბოლო ფორზაცზე: „დაბუჟებულა, 324; ათვალწუნებული, 316; არაქათი, 291; დაკოჟიჟებული, 233; ლამაზმანი, 56; ელტვოდა, 84; დავაქარი, დამქაში, 99; სიყმილი, 136; ბუტკუცა 9; გაგრია, 192; ამოშრეტილი, 236; დაეჟინა, 240; რაფია (?), 238, 303; აბურძგნა, 144; გარიელა, 271“.
ყდაზე მიწერილია: „ინდიანა, დელმარი ქმარი; ნუნი – ფარეში; ბროუნი-სერ-რალფი-დეიდოზი (?) ინდიანასი; დერამიერი – რაიმონ დაჭრილი (დონჟუანი); ჩადიოდა თუ სჩადიოდა?“
შმუცტიტულზე გაზეთიდან ამონაჭერი ს. თურნავას წერილი „ინდიანა“, მინაწერით: „ახალგ. კომ.“, 1950, № 14, 4 თებ“. წერილში ხაზგასმულია: „სიყვარულის მგოსნის“ სახელწოდება.
გვ. 10. ხაზგასმულია: „ორი ვეებერთელა წითელი თვალი ისე ბრჭყვინავდა, როგორც ორი ბეჟმენდი“, მიწერილია: „ბეჟმენდი მწვანე ფერისაა“.
გვ. 11. ხაზგასმულია: „აბანოზი“, მიწერილია: „შავი ხე მაგარი“.
გვ. 27. ხაზგასმულია: „ჩითილა ან ყლორტი“, მიწერილია: „ჩითილი“.
გვ. 46. ხაზგასმულია: „მამაკაცი, რომელიც სიყვარულზე ჭკვიანურად ლაპარაკობს, ნაკლებად არის შეყვარებული“, მიწერილია: „მართალია“.
გვ. 57. ხაზგასმულია: „თალფაქი“, მიწერილია: „აბაჟური“.
გვ. 89. ხაზგასმულია: „რაშია საქმე?“, მიწერილია: „რა ამბავია, რა მოხდა?“.
გვ. 123. ხაზგასმულია: „ჯილავდარი“, მიწერილია: „ჯილავი-აღვირი, მეაღვირე“.
გვ. 284. ხაზგასმულია: „ამაოდ დაუწყო ძებნა თავის მშვენიერ და გრძელ თმას. ავადმყოფობის დროს ის სამკურნალოს მაკრატელს მოეჭრა“, გვერდზე წერია: „იხ. გვ. 306“.
გვ. 306. ხაზგასმულია: „თეთრი კაბით და მხრებზე დაყრილი გრძელი თმის ნაწნავებით..., მიწერილია: „გვ. 284. აკი ეს თმები საავადმყოფოში შეაკრიჭეს?“.
მეორე ცალის ფურცელზე: „სოსო! თქვენს შესანიშნავ ბიბლიოთეკაში მეგულება ამავე ავტორის „ლელია“-ს ქართული თარგმანის იშვიათი ეგზემპლარი. გთხოვთ, მის გვერდით დასდოთ „ინდიანაც“, იმ იმედით, რომ თუ ვიცოცხლე, ამ ქალის ქართულად ნათარგმნი რომანების კოლექცია დავასამო პოეტის უნიკალურ წიგნთსაცავში. ი. გრიშაშვილს მთარგმნელისაგან. 15. IX. 49“.
ლიტერატურა ფრანგული ლიტერატურა ფრანგული პროზა ფრანგული მოთხრობები
821.133.1-32