გამოგონება განეკუთვნება ღვინის მრეწველობას, კერძოდ ცქრიალა ღვინის წარმოების ხერხებს. გამოგონების ტექნიკური შედეგია ღვინო-მასალების ასორტიმენტის ზრდა და ღვინის ხარისხის ამაღლება. ხერხი ითვალისწინებს ღვინომასალების მიღების რქაწითელისა და მზვანე ჯიშის ყურძნის ტკბილის დადუღების გზით. მათ კუპაჟირებას, კუპაჟში რქაწითელის ჯიშის ყურძნის ტკბილის შეყვანას, ნახშირორჟანგის წნევის ქვეშ კუპაჟის დადუღებას, შამპანიზირებული ღვინის გაცივებას და მის დაყოვნებას, ამასთან ღვინომასალად დამატებით იღებენ ცოლიკოურსა და ციცქას ჯიშის ყურძენს, ტკბილის დადუღების შემდეგ ღვინომასალებს 260-265 თვეს აყოვნებენ საფუვრებზე, კუპაჟირებისათვის იყენებენ რქაწითელის, ცოლიკოურის, მწვანესა და ციცქას ჯიშების ყურძნიდან მიღებულ ღვინომასალებს საერთო მოცულობის 55-60, 25-30, 10,15 5-10%-ის შესაბამისი რაოდენობით, კუპაჟში დამატებით შეაქვთ ცოლიკოურის და მწვანეს ჯიშის ყურძნის ტკბილი საერთო მოწულობის 25-30 და 1- 15 % შესაბამისი რაოდენობით, ამასთან რქაწითელის ჯიშის ყურძნის წვენი გამოიყენება საერთო მოწულობის 55-60% რაოდენობით, ხოლო შამპანიზერებულ ღვინოს აყოვნებენ მისი გაცივების წინ არანაკლებ ერთი თვის განმავლობაში.