ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ყდის მე-2 გვ.: „წაგებული, 186; ჩემთან, 187; „გვარიანი“, 289; ჯიდაო, 320; ყურუთი, 381; ზმნა, 335; ხელი თუ მუშტი, 336; ყაჭი თუ კურკა, 286; ორჯელ „მაძღარი“ გვ. 287; მას მისთან, 255; სახურავი თუ ბანი? 255; თარსი, 207; ბოლოს და ბოლოს, 206“.
ფორზაცზე: „ი. გრ. 1956. 17/IV“. იქვე: „გვ. 326. გვ. 106. „კი“; ყადი და „მოლა“, 167; სტეპი, 168; აწი, 168, 169; დაიღუპებოდა, 173; „უკან“? 175; „ც“ 178, 179; საფლავე 180; ამიღია, ბლომ. 181; დასარევლ. 182; ამიღია, 183; ალებასტრ, 186; „ღვთისნიერი“, 135; ნიგვზის? 236“; კოჭი და ყომარი, 240; ეხურათ, 300; საყასბოში, 297, 298 და 299; გვ. 361, 362, 363, 364, 366, (ასასი); 136 – „რომ“, – 158 გვ. III გვ. 162; ყაფანი, 295; მევირე, 314; სიამოვნებს, 318; „ჩაიტენა“, 319–320; ჯახირობდა, 348; სახეზე, 359, 361“.
ფორზაცის მეორე გვ.: „კარგი თარგმანია ვაშა! ი. გრ. 1956 14/VI“.
თავფურცელზე ავტორის გვართან: „1878–1954“.
გვ. 115. ხაზგასმულია: „ერთ წუთას“... და მიწერილია: „წუთს“.
გვ. 135. ხაზგასმულია: „ღვთისნიერი საქმე“ და მიწერილია: „ღვთის სასიამო საქმე“.
გვ. 142. მოხაზულია: „აყრიდა“... და მიწერილია: „ისვრიდა“.
გვ. 158. ხაზგასმულია: „კარგ ვაჟკაცს მამამისის“... და მიწერილია: „მამის“.
გვ. 173. ხაზგასმულია: „ჯუგარა მთლად დაიღუპებოდა“ და მიწერილია: „გამინადგურდებოდა, წამიხდებოდა“.
გვ. 181. ხაზგასმულია: „მეორე ქვაზე კი ნაწყვეტი“... მიწერილია: „ზმნა“.
გვ. 183. ხაზგასმულია: „ამიღია“, „მიმიღია“ და მიწერილია: „ჩემმა მიწათმოქმედებამ უნაყოფოდ ჩაიარა“.
გვ. 186. მოხაზულია: „შემდეგ“ და მიწერილია: „გამო“.
მოხაზულია: „დანგრეული“ და მიწერილია: „აშენებული“.
გვ. 187. მოხაზულია: „ჩემთან მოვიდა“ და მიწერილია: „მომიახლოვდა“.
გვ. 188. ხაზგასმულია: „წაგებულად“ და მიწერილია: „დამარცხებულად“. მოხაზულია: „ვუვარდებოდი“ და მიწერილია: „ჩამოვრჩენივარ“.
გვ. 207. ხაზგასმულია: „ნიგვზის ხისა“ და მიწერილია: „კაკლის“.
გვ. 237. ხაზგასმულია: „ხარმა“ და მიწერილია: „მახდუმ“.
გვ. 255. ხაზგასმულია: „სახურავზე“, და მიწერილია: „სახურავი თუ ბანი?“.
გვ. 261. ხაზგასმულია: „დუთარები“ და მიწერილია: „დუთარი“.
გვ. 294. ხაზგასმულია: „ნაკრაულები“ და მიწერილია: „ბოღჩები“.
გვ. 295. ხაზგასმულია: „სასწორის ყაფანს“ და მიწერილია: „ან ერთი, ან მეორე, ყაფანი სასწორია“. ხაზგასმულია: „თანხმდებოდა“ და მიწერილია: „უარობდა“.
გვ. 297. მოხაზულია: „სურნელოვანი“ და მიწერილია: „თუ დაცინვით არის თქმული, „სურნელოვანი“ დარჩეს, თუ არადა მყრალი სჯობს“. ხაზგასმულია: „კლავენ“, და მიწერილია: „ხოცავენ“. „საქონელს კლავენ“ და მიწერილია: „პირუტყვს ხოცავენ“.
გვ. 301. ხაზგასმულია: „მის მაგვარი“ და მიწერილია: „მსგავსი“. ხაზგასმულია: „ჯილავდარები“ და მიწერილია: „წარმოებულია ეს სიტყვა ჯილავიდან, აღვირიდან“.
გვ. 315. მოხაზულია: „შეესიტყვა“ და მიწერილია: „ეს სიტყვა პირველად მე ვიხმარე „ნამუსის“ თარგმნისას. ი. გრ“.
გვ. 318. ხაზგასმულია: „ჩექმებსა“ და მიწერილია: „ჩექმები? თუ საცვეთები?“.
გვ. 335. ხაზგასმულია: „ოსტატობით“ და მიწერილია: „ოსტატი?“. იქვე: „გვ. 191“.
გვ. 336. ხაზგასმულია: „ხელს“ და მიწერილია: „მუშტს“.
გვ. 355. ხაზგასმულია: „მარდი“ და მიწერილია: „ერთი შეხედვით განა გაიგება სიმარდე“.
გვ. 359. ხაზგასმულია: „ხელი ითხოვა“ და მიწერილია: „ხელის სათხოვნელად“.
გვ. 363. ხაზგასმულია: „ასაკმიტანებული“ და მიწერილია: „ასაკოვანი“.
გვ. 360. ხაზგასმულია ადგილი, მიწერილია: „გაიზმორა ორივე ხელი ერთმანეთს გადააჭდო“.
გვ. 364. მოხაზულია: „გადამწიფებული“ და მიწერილია: „ბედმოძვირებული“. „ის სიტყვას მიკრავდა“ და მიწერილია: „ამ სიტყვით გადამკრა“.
გვ. 366. ხაზგასმულია: „ღამის დარაჯებისა“... და მიწერილია: „ასასებისა და ყარაულების“.
გვ. 368. მოხაზულია: „თანამოსუფრეები“ და მიწერილია: „მოინახენი“.
გვ. 375. ხაზგასმულია: „ბეითი“ და მიწერილია: „დუბეითი?“.
გვ. 378. „მირაბი“ და მიწერილია: „მერაბი“.
გვ. 379. „რობაი“ და მიწერილია: „რუბაი“.
გვ. 380. „ღაზელი“ და მიწერილია: „ღაზალი“.
ბოლო ფორზაცზე გაზეთიდან ამოჭრილი: „1. წერილი „სადრიდინ აინის ბუხარა“, მინაწერით: „საბჭოთა აჭარა“, 1956 წ. № 160, 13 აგვისტო. ი. გრ“. 2. ღამბაშიძის რეცენზია ამ წიგნზე, მინაწერით: „წითელი დროშა“, (ახალციხე), 17 აგვისტო, 1956 წ., № 98“.