ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.

თავფურცელზე: ი. გრ. 1919 წ. 5/X.“
გვ. 14. ლექსში „ბარათი“ ბოლო ნაწილი მოხაზულია და მიწერილი: „ჩემი „სატრფო ავად გვყოლია“.
გვ. 69. ლექსში „ახლა სხვა მიყვარს“ ხაზგასმულია: „ისე, ვით რამინს უყვარდა ვისი“, მიწერილია: „ვისს და რამინს სწორედ ვნებით უყვარდათ ერთმანეთი. ი. გრ.“
კანის მე-4 გვ. მინაწერი: „ბიბლიოგრაფიის მაგიერ. გარეგნულად: ქაღალდს არაუშავს. „მშვენიერი“ კი არ არის. წიგნს გარეკანი აქვს უვარგისი და სიფრიფანა. შეკერილია მავთულზე და ისიც ერთზე, რაიც წიგნის თავისუფალ გადაშლას აფერხებს. წიგნის შეკერვას, საზოგადოდ წიგნის გარეგნულ მხარეს, დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორც ესთეტიურ თვალსაზრისით ისე ნერვის დაუღლელობისათვის, კითხვის დროს... შიგნეულად: ლექსები ჩვეულებრივია, ესდეკურ პოეტებში, ევდოშვილის შემდეგ პირველი ადგილი რუხაძეს ეკუთვნის... მაგრამ ესეც ქუჩიშვილივით ჩაჭკნება თუ არ იკითხა ქართული ძველი ლიტერატურა“
წიგნში გაზეთიდან ამოჭრილი „სონეტები“, ხელმოწერილი ფსევდონიმით: „ჩახრუხაძე“.