დანართი: საძ., სასტამბო და საგამომცემლო ტერმინები, გვ. 465-469. - ავტორები, გვ. 469-483. - personalia, გვ. 483-487. - კორპორაციული ავტორები, 487-490. - მთარგმნ., რედ. და მეცნ. გამომცემელნი, გვ. 491-494. - ფსევდონიმები, კრიპტონიმები, გვ. 495-502. - ანონიმური გამოცემები, გვ. 502-515. - გამოცემის ადგილი, გვ. 515-518. - გამომცემელნი და გამომცემლობანი, გვ. 518-527. - საგამომცემლო სერიები, გვ. 527-528. - სტამბები და მათი მფლობელნი, გვ. 528-536. - სტამბის მუშაკნი, გვ. 536-537. - გეოგრაფ. საძ., გვ. 537-539. - თარგმნილი ლიტ. საძ., გვ. 539-540 გვ.. - ცალკეულ ბიბლიოთეკებში დაცული წიგნების საძ., გვ. 540-550. - საგნ. საძ., გვ. 551-560. - ილუსტრატორები, გვ. 560. - ბიბლიოგრ. წინასიტყვ. შენიშვნ.

ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ფორზაცის მე-2 გვ.: „ი. გრ. 1941. 25 თებერვალი. მე-გვ. XXXIX. P. S. აკლია ბევრი წიგნი: ჩემი ბიბლ-კიდან უნდა დამატებად გამოვცე ის წიგნები, რაც აქ არ არის. ი. გრ.“.
შმუცტიტულზე: 1906 წ. – 1920 წ-მდე შეტანილია ჩემი წიგნები:
1. ვარდის კონა. 1906 წ. გვ. 499.
2. ზურნა. 1908, გვ. 321.
3. არ შეგც. ბარაშკაჯან (ხვლიკი), 1909, გვ. 332.
4. ზურნა. (მე-2 გამოც.) 1910, გვ. 336.
5. არ შეგცივდეს ბარაშკაჯან (ხვლიკი). 1910. გვ. 340.
6. არ შეგცივდეს ბარაშკ. (ხვლიკი). 1910. გვ. 340*.
7. ოცნების კოცნა. 1911. გვ. 344.
8. ტიმოთეს ლეღვი. 1911. გვ. 344.
9. ბროლის ღიმილი. 1913. გვ. 368.
10. 1 ტომი ლექსებისა. 1914, გვ. 383.
11. წითელი დროშა. 1917, გვ. 416.
12. ლეილა. 1917, გვ. 416.
13. საჲათნოვა, 1918, გვ. 423. ი.
*) ეს წიგნი არც მე მინახავს. ერთი შახბარათოვი იყო. აქაურ გახმაურებულ გამოცემებს, ავტორის ნებადაურთველად, ქუთაისში ან ფოთში დაბეჭდავდა და მთელ ტირაჟს იქვე ასაღებდა. ეს წიგნი მე არა მაქვს. ი. გრ. აქ აკლია ჩემი შემდეგი წიგნები 1920 წლამდე:
14. ფანტაზია. 1907 წ.
15. ფანტაზია 1907 წ.
16. არ შეგც. ბარაშკ. (შანტეკლერი). 1910.
17. ლეილა. 1920 წ.
P. S. არ შეგცივდეს „ბარაშკა“ გამოვიდა რამდენიმე გამოცემად. ცნობილია ამ წიგნის სამი გამოცემა ხვლიკის ფსევდონიმით. ერთიც მე მაქვს „შანტეკლერის“ ფსევდონიმით. ორი გამოცემა მე არა მაქვს – 1910 წლისა „ხვლიკის“ ფსევდონიმით. ი. გრ.“.
თავფურცლის მე-2 გვ.: „რეცენზიები: 1. „ინდუსტრიული ქუთაისი“, № 118, 1941. 2. „ლიტ. საქართველო“, № 23, 1941 (ილ. მაისურაძე). 3. „მნათობი“, 1942 წ. № 1, გვ. 150 (პაატა გუგუშვილი). 4. „Заря Востока“, 1941, № 108.“
გვ. XV. ხაზგასმულია: „გრიბული“ და მიწერილია: „ეს მერე იყო“. იმავე აბზაცში დ. ყიფიანთან წერია: „დავით“.
გვ. XXVII. მოხაზულია ადგილი, მიწერილია: „ბაზრული ლიტერატურა“.
გვ. XXXIX. ხაზგასმულია აბზაცი, მიწერილია: „ფსევდონიმი გახსნა ი. გრიშაშვილმა, გვ. 139“.
გვ. XL. ტექსტის დასასრულს: „ჩიტო შარაშიძე“.
გვ. 89. აღწ. № 111 შენიშვნას მიწერილი აქვს: „ლექსათ“ და „ამ წიგნს ბოლოში აწერია: „შრომითა და ზედამხედველობითა სოლომონ რაზმაძე გივის ძისათი“ – ესეც უნდა აეწერათ. ი. გრ.“.
გვ. 108. აღწ. № 253 გამოცემის წელი გადასწორებულია: „1858 წ.“ და მიწერილია: „მაქვს“.
გვ. 110. აღწ. № 277 მიწერილი აქვს: „წინათქმა დიმ. ბაქრაძისა“.
გვ. 111. აღწ. № 293 მოხაზულია სიტყვა: „ამოღებულია“ და მიწერილი: „ჟურნალიდან ამოღებულები არ უნდა დაბეჭდილიყო“.
გვ. 125. აღწ. № 443 მიწერილი აქვს: „ფასი 1 მან. იშვიათია. მაქვს. ი. გრ.“. აღწ. № 444 ხაზგასმულია: „საჯარო“ და მიწერილია: „არ არის“.
გვ. 126. აღწ. № 456 აღდგენილია ფასი: „ფასი 30 კ. ი. გრ.“.
გვ. 131. აღწ. № 535 მიწერილი აქვს: „გვ. 134. აკლია „ყარამანიანი“ კარი V, 1877 წლის. ი. გრ.“.
გვ. 132. აღწ. № 555 აღდგენილია ღირებულება: „ფასი ორი შაური. ი. გრ.“.
გვ. 133. აღწ. № 561 აღდგენილია ფასი: „აწერია 40 კ. (იხ. ყდის მე-2 გვერდი)“. აღწ. № 563 ავტორის კრიპტონიმი „მ. ი. მ. გ.“ გახსნილია: „მღვდელი ივანე მესხი გვარამაძე. ეს ავხსენი „ძვ. თბ. ბოჰემაში“, გვ. 120. ი. გრ.“.
გვ. 134. აღწ. № 571 მიწერილია: „ფასი 20 კ. ი. გრ.“ აღწ. № 572 მოხაზულია და მიწერილი: „რატომ არ არის აღნიშნული სად იშოვება? მე მაქვს. ი. გრ.“.
გვ. 135. აღწ. № 596 ფსევდონიმი „გარდანქეშელი“ გახსნილია: „გრ. რჩეულოვი“.
გვ. 136. აღწ. № 610 ანონიმური გამოცემის ავტორი დადგენილია: „ამ წიგნის ავტორია: „ტერ ალექსანდრიანი. კანზე აწერია: 1880 წ. ი. გრ.“.
გვ. 138. აღწ. № 655 მიწერილია: „ფასი ერთი აბაზი. მაქვს. „ბოლოს არშიაზე: „აკლია „ბეჟანიანი“, 1880 წ. იხ. № 708“.
გვ. 139. აღწ. № 676 დანიშნულია ავტორის სახელი: „აღ[ალო]“ და მიწერილია: „რა საჭიროა ეს სწორი ფრჩხილები, როცა წიგნს აწერია სრული სახელი აღალო თუთაევი. მაქვს ეს წიგნი. ი. გრ.“.
გვ. 141. აღწ. № 697 გახსნილია კრიპტონიმი: „ნ. დ-სა“, „ნიკო დადიანისა“.
გვ. 142. აღწ. № 726 ავტორთან მიწერილია: „მიხეილ გორდაძე, მუშა პოეტი“.
გვ. 143. აღწ. № 732. მიწერილია: „25 კ.“
გვ. 145. აღწ. № 767 გახსნილია კრიპტონიმი „მ. ჯან.“, „მოსე ჯანაშვილი“.
გვ. 146. აღწ. № 787 მიწერილია: „მე მაქვს ესევე ეგზემპლიარი, აწერია: „გრ. ჩარკვიანის გამოცემა. ი. გრ.“.
გვ. 147. აღწ. № 803 მოხაზულია: „ფ. ა.“ და მიწერილია: „ფასი 8 მან. იხ. „ივერია“, 1886 წ. № 48. ი. გრ.“ აღწ. № 811 მიწერილია: „გ. შერვაშიძეს კიდევ აქვს პოემა „გვადანის ციხე“, დაიბეჭდა ქუთ. ი. გრ.“.
გვ. 148. აღწ. № 820 მიწერილია: „აბულოვი [აშუღი ზულალა]. ი. გრ.“
გვ. 149. აღწ. № 837 მიწერილია: „ფასი 30 კაპ.“.
გვ. 152. აღწ. № 883 მიწერილია: „სად ინახება?“
გვ. 154. აღწ. № 915 მიწერილია: „ფასი ოთხი მანეთი. ი. გრ.“.
გვ. 155. აღწ. № 940 მე-2 სტრიქონში პირველი სიტყვის შემდეგ ჩამატებულია: „სახლთა“, მიწერილია: „ფასი 60 კ. მე მაქვს. ი. გრ.“.
გვ. 157. აღწ. № 964 მიწერილია: „ფასი 10 კ. ი. გრ.“.
გვ. 158. აღწ. № 989 მიწერილია: „ფასი 40 კ. აწერია 1885 წ. (რა საჭიროა კვადრატული ფრჩხილი?)“.
გვ. 159. აღწ. № 1003 მიწერილია: „ბარათაშვილის ამ წიგნს გარეკანზე 1886 წ. აწერია, მაგრამ შიგნით 1885 წელი. ფასი 40 კ. ი. გრ.“.
გვ. 162. აღწ. № 1063 ინიციალებს „გ. ს.“ მიწერილი აქვს: „გ. სკანდაროვი? ი. გრ.“
გვ. 163. აღწ. № 1070 მიწერილია: „ფასი ათი შაური“.
გვ. 164. აღწ. № 1091 ავტორის გვარს მიწერილი აქვს: „ჩემი ახსნილია. ი. გრ.“.
გვ. 167. აღწ. № 1144 მიწერილია: „მაქვს. ფასი ათი შაური. ი. გრ.“.
გვ. 168. აღწ. № 1161 ავტორს მიწერილი აქვს: „ჩემი ახსნილი“.
გვ. 172. აღწ. № 1228 ავტორის ფსევდონიმთან „ლეთელი“, მიწერილია: „სოლომონ იოსების ძე ციციშვილი. იქვე წიგნის თავფურცელია აღდგენილი: „კინტოს აღსარება. ლექსად თქმული ლეთეთელის მიერ. ფასი ერთი შაური. 1889“, მიწერილია: „სოლომონ იოსების ძე ციციშვილი, ლეთეთი, სოფ. ქარელისკენ“. მე-2 გვ.: „საქრისტ. მოძღვრებანი თხზ. სოლომ. ციციშ. ფასი ერთი აბაზი. 1883“.
გვ. 173. აღწ. № 1244 ქვესათაურს მიწერილი აქვს: „წინათქმა მთარგმნელისა“.
გვ. 174. აღწ. № 1252 მიწერილია: „ავტორი?“.
გვ. 175. აღწ. № 1266 „თბილისში მხოლოდ მე მაქვს. ი. გრ.“. აღწ. № 1272 მოხაზულია გამოცემის წელი და მიწერილია: „გამოვიდა 1891 წელს. მაქვს. ფასი 30 კ. ი. გრ.“.
გვ. 179. აღწ. № 1328 მიწერილია: „აკლია: ჭავჭავაძე ილია „ქუთაისის ბანკის კომიტეტი და ბ-ნი ჩიკვაიძე, 1890 წ.“
გვ. 180. აღწ. № 1358 „ფასი ექვსი შაური, ყდით 4 აბაზი“.
გვ. 182. აღწ. № 1394 „მეორე ეგზემპლარი მივეცი საჯარო ბიბლიოთეკას 1942 წლის 4. XI“. გვერდის ბოლოს მიწერილია: „აკლია: რუსთაველი. ვ. ტყაოსანი. 1891 წ. ოზურგეთი“.
გვ. 184. აღწ. № 1413 გვერდების რიცხვი მოხაზულია და მიწერილი: „გვ. 474. (ეტყობა ნაკლული ეგზემპლარი უნახავთ). ფასი 1–20 კ. ი. გრ.“.
გვ. 185. აღწ. № 1439 მიწერილია: „დე-ამიჩი“.
გვ. 188. აღწ. №№ 1477–1479 მიწერილია: „ი. ივანიძე (მერე მსახიობი იყო)“.
გვ. 189. აღწ. № 1502 გახსნილია კრიპტონიმი: „ოქრომჭედლიშვილი ნიკო გ-ძე“.
გვ. 190. აღწ. № 1514 „ეს წიგნი სხვა სათაურითაც გამოვიდა“
გვ. 191. აღწ. № 1524 „1 მ. 10 კ.“ გვერდის ბოლოს: „აკლია: დავით ერისთავი, ზ. ჭ-ძის“.
გვ. 192. აღწ. №№ 1539, 1641 „ანტონ განჯისკარელის ნამდვილი გვარია“.
გვ. 195. აღწ. № 1546 ქვესათაურის შემდეგ: „დიაჩენკოს პიესიდან. ი. გრ.“ აღწ. № 1550 „გიორგი ჩარხიშვილის გვარია“.
გვ. 196. აღწ. № 1570 „იშვიათია. მაქვს. ი. გრ.“ აღწ. № 1574 „ფასი ორი შაური. ამ წიგნის თავფურცელზე წერია: „ამ წიგნის შემოსავალი გადადებულია ბარათაშვილის ფონდის სასარგებლოდ“. ი. გრ.“.
გვ. 198. აღწ. № 1607 ავტორის გვარი მოხაზულია და მიწერილია: „ვიზემანნი. ამ წიგნს ავტორი არ აწერია. მე ვნახე ერთი რუსული წიგნი, სწორედ ეს „აკლდამები“, რომლის ავტორათაც გამოცხადებულია: კარდინალი ვიზემანი. „Фабиола или церковь в катакомбах“. 1888 წ. (თარგმანი დომბროვსკისა). ევგენია ტური მხოლოდ მთარგმნელია და არა ავტორი. ევგენია ტური „კატაკომბები“, იხ. „ცისკარი“, 1873, №№ 3–9; 1874, № 1, 2. „ცისკარში“ ავტორი არ აწერია. ფასი ათი შაური. ი. გრ.“
გვ. 200. აღწ. №№ 1637, 1638 მიწერილია: „ანტონ განჯისკარელია“ აღწ. № 1639 ავტორთან წერია: „აშუღი“. აღწ. № 1640 გახსნილია კრიპტონიმი: „სერგეი მდივანოვი“.
გვ. 203. აღწ. № 1682 ავტორის გვარს მიწერილი აქვს: „ჩემი ახსნილი“. აღწ. № 1689 მიწერილია: „ავტორები?“ აღწ. № 1690 გახსნილია ფსევდონიმი: „ვ. გუნია“ და მიწერილია: „თბილისში არ არის! მეცა მაქვს - იშვიათია. ი. გრ.“.
გვ. 204. აღწ. № 1694 ჩამატებულია: „გამოცემული მ. ჩიმიშკოვისაგან“ და მიწერილია: „ფასი 20 კ. ი. გრ.“
გვ. 205. აღწ. № 1720 „ანტონ განჯისკარელის გვარია. ი. გრ.“.
გვ. 206. აღწ. № 1726 „ფასი ერთი აბაზი. მაჩუქა თ. სახოკიამ. ი. გრ.“.
გვ. 207. აღწ. № 1747 ჩამატებულია: „ავტორი: მოსე ა. ქიქოძე. ი. გრ.“ და მიწერილია: „ფასი 30 კ.“
გვ. 208. აღწ. № 1766 „ეს წიგნი თბილისში არ არის. ავტორს ბევრი აქვს. ი. გრ.“
გვ. 209. აღწ. № 1774 მიწერილია: „ჯერ ი. ტლაშაძე“.
გვ. 210. აღწ. № 1785 ხაზგასმულია მთარგმნელი და მიწერილია: „ჩემი ახსნილი. ეს ფსევდ. ამ წიგნის გამოსვლამდე არავის არ აქვს. ი. გრ.“
გვ. 211. აღწ. № 1818 გასწორებულია გვერდთა რიცხვი: „შეცდომა: 207“ და მიწერილია: „მაქვს“.
გვ. 213. აღწ. № 1837 გახსნილია ავტორის ფსევდონიმი: „ბარნაბა ღოღობერიძე“ და მიწერილია: „არა მაქვს. იუსტ. აბულაძეს აქვს“.
გვ. 214. აღწ. № 1855 მოხაზულია: „ფ. ა.“ და მიწერილია: „როგორ არ აწერია. აწერია თავფურცელზე: „ფასი 1 მანეთი“. ი. გრ.“.
გვ. 216. აღწ. № 1886 ავტორთან მიწერილია: „მე ავხსენი“.
გვ. 217. აღწ. № 1897 „კანზე: 1897 წ. აწერია. ი. გრ.“ აღწ. № 1903 გამომცემელს მიწერილი აქვს სახელი: „მიტროფანე“ და აღწერილობას: „აქ გრ. აბაშიძის ლექსია „აკაკის“. წიგნის ადგილმდებარეობას მიწერილი აქვს: „და საქ. მუზ. ბიბ-კა“.
გვ. 219. გვერდის ბოლოში: „ქალ-ვაჟიანი 1896 წ. მე-4 გამოცემა ს. მ. (სერგეი მდივანოვის?) ი. გრ.“.
გვ. 220. აღწ. № 1961 „ლიტ. მუზ. და ი. გრიშაშვილის ბიბლ. ი. გრ.“.
გვ. 221. აღწ. № 1980 ავტორის გვარს აწერია: „მე ავხსენი. ი. გრ.“.
გვ. 222. აღწ. № 1985 ავტორს მიწერილი აქვს: „ბუღდ. ევანგულოვი“.
გვ. 223. აღწ. № 2013 „მე მაქვს ეს წიგნი. იქ ავტორის ვინაობა გაურკვეველია“.
გვ. 228. აღწ. № 2090 „სათაური სწორედ არ არის გადმოწერილი“. სქოლიოში: „ეს ფოთოლაშვილი ფსევდონიმი იყო მსახიობ შაქრო ფურცელაძისა. ი. გრ.“.
გვ. 229. აღწ. № 2110 „ფ. ა.“ მოხაზულია და მიწერილია: „როგორ არ აწერია: ღირს „ერთი აბაზი“. ი. გრ.“.
გვ. 230. აღწ. № 2117 „მე ავხსენი“.
გვ. 237. აღწ. № 2238 „აკლია ი. იმედაშვ. „პუშკ.“ აღწ. № 2247 ავტორის ფსევდონიმი ხაზგასმულია და მიწერილი: „მგონი აკაკია. ი. გრ.“.
გვ. 240. აღწ. № 2291 „დუბლიკატი მივეცი მწ. კავშ. ბიბლიოთეკას. 1941. 6/IV“.
გვ. 241. აღწ. № 2304. „ფასი რვა კაპეიკი, ასე აწერია ყდაზე. ი. გრ.“ გვერდის ბოლოს არშიაზე: „ბეჟანიანი, 1900 წ. იხ. № 2359“.
გვ. 245. აღწ. № 2368 სათაური ხაზგასმულია და მიწერილი: „ა. ჭ-ძის ლექსი“.
მსგავსი შენიშვნები წიგნის ბოლომდე.
მე-2 ცალის ყდის მე-2 გვერდზე მომართვა ი. გრიშაშვილის სახელზე: „საქართველოს სსრ სახელმწიფო წიგნის პალატა, 28/VI. 1947 წელი“, სთხოვენ ცნობებს იმ წიგნების შესახებ, რომლებიც არ შესულა „ქართული წიგნის“ ბიბლიოგრაფიის I ტომში და ინახება მის ბიბლიოთეკაში. იქვე გაზეთებიდან ამონაჭრები: გ. ბაქრაძის წერილი „რამდენი წიგნი გამოვიდა ქართულ ენაზე (1629–1920)“, მინაწერით: „ლიტერატურა და ხელ.“, 1946, № 42, 31/X.“ თ. აბრამიშვილის წერილი „В книжной палате Грузии“, მინაწერით: „Заря“, 1946, 5 მაისი, № 91.“ კ. აბჟანდაძის „წიგნის პალატის საცავებში“, მინაწერით: „მებრძოლი“ (ზუგდიდი), 1956 წ. № 127, 24 ოქტ.“ მახარაძის გაზეთი „ლენინის დროშა“, 18/XI, 1956, № 137, სადაც აღნიშნულია კ. აბჟანდაძის სტატია „წიგნის პალატის საცავებში“. გაზეთიდან „Комсомольская правда“, 9/X. 1945 წ. ამოჭრილი ი. არალიჩევის სტატია „Книжная палата“. ქაღალდის ნაჭერი წარწერით: „კავკავში გამოცემული წიგნი ეზოპის იგავ-არაკებისა, ეს მე-2 გამოცემაა კავკავში, „ივერია“, 1897, № 236. თარგმ. ბ. ევანგულოვისა. პირველი რომელია?“
თავფურცლის პირველ გვერდზე წერია: „1. „მოდით და ენდეთ ქალსა“, ვოდევილი მ. ჯორჯაძისა 1879 წ. დაბეჭდილი. იხ. „დროება“, 1880 წ. № 4. 2. ბეგლარა აღაიანი, გვ. 271. 3. ეს დუბლიკატია კომინტერნის ქუჩისა № 5. დე, ესეც, ეს წიგნიც დარჩეს ჩემს ბიბლიოთეკაში. ი. გრ. 4. ალმანახი „606“, გვ. 337. 5. შეცდომა, გვ. 156, 158, 497. 6. გვ. 434 (5375) აწერია „თბილისი“, უნდა იყოს „ქუთაისი“.
გვ. 62-დან გვ. 519-მდე მიწერილია შენიშვნები, მითითებულია წიგნის დაცვის ადგილი, მოცემულია ზოგიერთი წიგნის უფრო სრული აღწერილობა, გახსნილია ზოგიერთი ფსევდონიმი და კრიპტონიმი.
წიგნის ბოლოს ქაღალდის ნაჭერი, წიგნის პალატის თანამშრომლის ეკატერინე ჩხეტიანის მინაწერით: „გრიშაშვილი, ი. 1. ლექსები, ტ. II, ტფ., 1921, სახელგამის გამოც. 2. მელიას გოდება, თბ., 1943, საბლიტგამი. 3. მეც ყურები დამაჭერი, თბ., 1943, საბლიტგამი. 4. ჩემი პატარა წიგნი, 1927. ესაჭიროება საქ. სახ. წიგნის პალატას“. იქვე მიწერილია: „უშოვე და მივეცი ჩემი ბიბ-კის დუბლიკატებიდან. ი. გრ.“