ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
გვ. 8. მე-4 სტროფის არშიაზე: „გ. ტ.“. იმავე გვერდის ბოლო სტროფის არშიაზე: „ხმალი სტიროდა“.
გვ. 17. ხაზგასმულია სარითმე სიტყვები: „ფარულად, გრიგალ-ქარულად“ და მიწერილია: „ჩემი რითმაა (იხ. „შენ გაირყვნები“)“.
გვ. 18. მეოთხე სტროფის არშიაზე: „რა?“
გვ. 23. ხაზგასმულია „თევზი“. მიწერილია „ხრამული“.
გვ. 24. მეორე სტროფი მოხაზულია არშიაზე: „ჩემი რითმები“.
გვ. 33. ხაზგასმულია: „გორი – ქართლის მეთაური“, არშიაზე: „აკაკი“.
გვ. 46. ხაზგასმულია სარითმე სიტყვები: „გამოვა, გამოვა“ და მიწერილია: „ქართული რითმა არ არის, რუსულად კარგი გამოვა“.
გვ. 47. ხაზგასმულია: „მით ძვალი მაგარი არი?“ არშიაზე: „ცეზურა?“, შემდეგი სტროფის არშიაზე: „ჩემი ლექსიდან“.
გვ. 48. ბოლო სტრიქონი ხაზგასმულია და მიწერილი: „ქარი?“.
გვ. 51. ხაზგასმულია: „ცხვრისთავის ტოლა“, მიწერილია: „ა. ცაგარელი“.
გვ. 101. ხაზგასმულია: „ჩოხის ნაგლეჯი მიაგდო ვაჟკაცის ბანზე ნიავმა“, მიწერილია: „აბა ნიავმა როგორ უნდა მიაგდოს, „ნიავი“ ხომ ქარიშხალი არ არის – დღევანდელი გაგებით“ იქვე ბოლო სტროფს მიწერილი აქვს: „ნაძვის ხე ისე ვერ ჩამოიხლიჩება. რომ გმინვა ისმოდეს“.
გვ. 114. ხაზგასმულია: „პატარაა, რას ჰბედავს?“ – მიწერილია: „იხ. ა. ახნაზ. „უეჭველია“.
გვ. 115. ხაზგასმულია მე-4 სტროფში „კენარი“, მიწერილია: „კენარი მაღალს ნიშნავს. იხ. გვ. 12“.
გვ. 133. პირველ სტრიქონში მოხაზულია: „სოსელო“, არშიაზე: „ეს სიტყვა პირველად მე ვიხმარე ლექსში (ი. გრ.)“, შემდეგ სტროფში ხაზგასმულია: „ბულბული ბოლოგაშლილი“, მიწერილია: „ბულბული განა ფარშავანგია?“.
გვ. 148. ხაზგასმულია: „ენას მგლეჯს...“, მიწერილია: „აკაკი“.