ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ფორზაცზე წარწერა: „საყვარელ პოეტს – ი. გრიშაშვილს მისი პატივისმცემელი უმცროსი მეგობრისგან. გრ. აბაშიძე“.
იქვე მინაწერი: „[1958 წ. 7 იანვ.] ი. გრ.“
მეორე ცალის ფორზაცზე: „ავტორის ნაძღვენი წიგნი ცალკე მაქვს. ი. გრ.“.
გვ. 46. ბოლო აბზაცში ხაზგასმულია: „გუნდის სიმღერამ“. არშიაზე მიწერილია: „მომღერალთა გალობამ“.
გვ. 47. მე-9 აბზაცის გასწვრივ: „თითონ?“
გვ. 52. მე-4 აბზაცში ხაზგასმულია: „კოზიმიტი“. არშიაზე: „სალაფარდა“.
გვ. 59. 1-ლ სტრიქონში ხაზგასმულია: „აღზევების“. არშიაზე: „ბევრჯელაა ნახმარი“.
გვ. 71. ხაზგასმულია: „ძუა კოჭებამდის სცემდა“. მიწერილია: „კვიცი?“. ხაზგასმულია: „შუბი მოიმარჯვა“. არშიაზე: „ბიჭი და შუბი?“.
გვ. 73. ხაზგასმულია: „ქურანი“. არშიაზე: „ხან კვიცია, ხან ქურანი, ხან რაში“.
გვ. 75. მე-7 აბზაცის გასწვრივ: „ალექსი თავის ისტორიას და ქებას თითონ ამბობს“.
გვ. 78. ბოლოდან მე-3–4 აბზაცების გასწვრივ: „ბარნოვის სტილი“.
გვ. 79. ხაზგასმულია: „ჩამოდიოდა“ [ცრემლი]. არშიაზე: „ჩამოდიოდა მთიდან“.
გვ. 83. მე-6 აბზაცის გასწვრივ: „კიევი და ქარავანი“.
გვ. 93. ხაზგასმულია: „მიკიტანი“. არშიაზე: „მეიხანე“.
გვ. 98. ხაზგასმულია: „საწერ-კალამს“. მიწერილია: „ბატის ფრთა“. იქვე ლექსის გასწვრივ: „რუბაია. ლექსის ავტორი?“.
გვ. 99. ხაზგასმულია: „უგუნებოდ“. არშიაზე: „ორსულ ქალზე იტყვიან“.
გვ. 126. ხაზგასმულია: „თურმან“. არშიაზე: „თურმანიშვილები. თორიდან“.
გვ. 133. მოხაზულია მე-5–7 აბზაცები. არშიაზე: „ბარნოვი“.
გვ. 138. ლექსის გასწვრივ: „ავტორი?“.
გვ. 142. 1-ლი აბზაცის გასწვრივ: „ახნაზაროვი“.
გვ. 144. ბოლო აბზაცების გასწვრივ: „ეს არ არის იმდროინდელი სტილის. – ზმნა?“
გვ. 146. მე-4 აბზაცთან: „დ. კლდ. გამოთქმა“.
გვ. 147. მე-8 აბზაცში ხაზგასმულია: „გონების გარეშე“. არშიაზე: „რუსული თქმა“.
გვ. 162. ხაზგასმულია: „საღ-სალამათად“. არშიაზე: „უცხო სიტყვა“.
გვ. 168. ხაზგასმულია: „ზედ აკოცა“ [სასმისს]. არშიაზე: „ახალი ჩვევაა“.
გვ. 180. ხაზგასმულია: „ნეტარებას“, მიწერილია: „ბევრჯელ აქვს“.
გვ. 205. მე-3 აბზაცში ხაზგასმულია: „მეკობრეების“. არშიაზე: „მეკობარი ზღვის ავაზაკია“.
გვ. 216. ხაზგასმულია მე-5 აბზაცში: „თითქო საქვეყნოდ გაეხადოს“. არშიაზე: „იმეორებს. იხ. ზევით“.
გვ. 232. ხაზგასმულია: „პაჭიჭებიანი“. არშიაზე: „პაჭიჭი – ხან ხმარობს პაიჭი“.
გვ. 274. ბოლო აბზაცში ხაზგასმულია: „კუნძამ“. არშიაზე: „მე-13 საუკუნეში?“
გვ. 277. არშიაზე მინაწერები: „საფლავიდან მარტო როგორ გამოუშვეს?“ „შუილი თუ... გვ. 279“.
გვ. 300. ხაზგასმულია: „ნუკერისაგან“. არშიაზე: „ოსმალურად: ჯარისკაცი“.
გვ. 322. ხაზგასმულია: „მეკობრეებმა გამოქცეულთაგან“. არშიაზე: „მარტო მეკობრეებმა ეხლა გაიგეს? თვითონაც ბრძოლაში არ იყვნენ?“
გვ. 324. მე-4 აბზაცში ხაზგასმულია: „მიმღერე“. არშიაზე: „რა დროს შე?“
გვ. 328. არშიაზე ქვემოთ: „ვაშა! 1958 წ. 20/VII. ბორჯომი. ი. გრ.“
ყდის მესამე გვერდზე: „კამბეჩოვანს, გვ. 104“.
აქვეა გაზეთიდან ამოჭრილი ინფორმაცია „შეხვედრა „ლაშარელას“ ავტორთან მინაწერით: „სტალინელი (გორი)“ და ი. სიხარულიძის წერილი „ზოგიერთი შენიშვნა გრიგოლ აბაშიძის „ლაშარელას“ გამო“ ამოჭრილი გაზეთიდან მინაწერით: „საბჭოთა აჭარა“, 1958 წ., № 109“.