ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
შმუცტიტულზე წარწერა: „ყველასათვის საყვარელ მგოსანს იოსებ გრიშაშვილს პატივისცემის აღსანიშნავად. მ. თალა... 5. IV. 38“.
ფორზაცზე: „ჩემზე – გვ. XII, გვ. 254, 264 (მაქებს); გვ. 249, გვ. 267, გვ. 195. (გ. ყიფშ.), გვ. 185; სოფ. მგალობლიშვილის ფსევდონიმები (დასადასტურებელია!!): 1. ს. ზაქარაძე. 2. ია ერაძე. 3. ს. გუმცაძე (ჯორზაქარა ფსევდ. დაიბეჭდა). 4. წაკოლა (?). 5. კიკია. 6. ილია ზაქარიაშვილი. იხ. „თემი“. 1915. № 2. ი. გრ. მგონი (?) გამოტოვებულია: 1. მოგონება ილია ჭ-ძის შესახებ – „ფასკ.“, 1908, № 1. (ეს წერილი სხვა ვარიანტით, გვ. 129). 2. ...ცაგარ., 219“.
შმუცტიტულზე: „ამ წიგნზე რეცენზია: 1. იხ. „მნათობი“, № 3, გვ. 201“.
ბოლო ფორზაცზე: „გვ. 236. გ. წყალტუბელი გარდ. 1921 წ., გვ. 237, 207, 180 იოსებ ბაქრაძე – ი. ელაქაძე, ოქრუაშვილი. ოქრუაშვილი იოსებ. ფსევდ. გვ. გვ. 108, ელაქაძე, გვ. 107; გვ. 237. იონა მეუნარგია (1850–1919); 253. საღამოს ერთი ცხვირი ხეირია; 258. დ. კეზელი – არაგველი (1854–1906); 261. დ. მიქელაძე-მეველე (1844–1918) დ. ყულაშვილი, დ. ზურაბიშვილი; გვ. 51. ი. ალეველი (იასონ ნათაძე); გვ. 186. გრ. ვოლსკი გარდაიც. 1909, 5 დეკ.; 208. ეკ. ღვინიაშვილი-ფურცელაძე; 209. ქართ. წარმოდგ. და ანტ. ფურც.; 214. მიხ. ჩოდრიშვილი ანტ. ფურცელაძეს. 1. თეთრი კბილი, შავი გული. 1. სანდუა ბიჭი, გვ. 121. 2. განკიცხული ცალკე წიგნად, 117. 3. ტატო წ-ძე, 88, 89. 4. გორის ციხის უფრ. ზაზა ყიფ. 86. 5. თეატრი იარმუკაზე, გვ. 51. 6. შეცდომა, 55, 58, 57, 59, 174. ანეგდოტები აკაკიზე, 183; ა. ხახანაშვილის დაბადების ნამდვილი თარიღი, 229; ალ. ციმაკურიძე, ფსევდ. „სა“-176; შიო მღვიმელზე, 93; შიო ჩიტაძე, 248; „იორდანე ტუსაღი“ გვ. 108; მიხ. ყიფიანი“.
გვ. V. ს. მგალობლიშვილის პორტრეტს მიწერილი აქვს: „1851–1925“.
გვ. XII. ხაზგასმულია: „სამწუხაროდ, ჩვენგან დამოუკიდებელი მიზ.-ზების გამო ჩვენ აგრეთვე საშუალება არ მოგვეცა გვესარგებლნა მწერალთა მუზეუმის არქივითაც“ მიწერილია: „რატომ?“
გვ. 1. ქართველ ხალხოსანთა ჯგუფურ პორტრეტზე, ფეხზე მდგომ მარჯვნიდან მეორე პიროვნებას მიწერილი აქვს: „ს. გოგლიჩიძე“.
გვ. 55. ხაზგასმულია: „ნ. დ. ერისთავი (კოლა)... გორელის ფსევდონიმით“ და მიწერილია: „ტყვიაველის“ ფსევდ“.
გვ. 57. მესამე აბზაცში „1880“ გადასწორებულია „1879“-ად. ხაზგასმულია: „ერთს კვირამდე დარჩნენ გორში“ და მიწერილია: „იხ. ა. ცაგარლის მოგონებანი, გვ. 367“.
გვ. 58. მოხაზულია: „ნიკო ავალიშვილის რედაქტორობით“... მიწერილია: „ივერია“ და „მნათობი“ ერთი ფორმატისა იყო და ურევს“. ხაზგასმულია: „მნათობში“ დაიბეჭდა აკაკის შესანიშნავი „ზღაპარი: „შვილო ალექსი, მსურს გითხრა ლექსი“... მიწერილია: „არ არის მართალი, დაიბეჭდა „ივერიაში“, 1880 წ. იხ. 174“.
გვ. 59. ხაზგასმულია: „ჩაილდ-ჰაროლდი“, მიწერილია: „დაიბეჭდა „ივერიაში“, 1880 წ. № 111, ხოლო „ვირგინია“ – „მნათობში“. ხაზგასმულია: „დაიბეჭდა 1872 წ. „მნათობის“ მეორე ნომერში“, მიწერილია: „როსსელი“.
გვ. 61. რკალშემოვლებულია „საგურამოში“ და მიწერილია: „ცოლი შეირთო 1863 წელს“. ხაზგასმულია: „სამკითხველო გაიხსნა ივანოვის სახელზე“, მიწერილია: „ივანოვის ბიბლ. ფოშტის ქუჩა. იხ. ამ ივანოვზე აპ. მახარაძის წერილი, „ლიტ. საქართ.“, 1938, № 8, გვ. 4“.
გვ. 100. ხაზგასმულია: „ლომკირიძის ფსევდონიმით“ და მიწერილია: „კ. ფავლენიშვილი“.
გვ. 104. ხაზგასმულია: „გიორგი უთურგაული“ და მიწერილია: „პედაგოგი“.
გვ. 123. ხაზგასმულია: „დღიური ბიძია თომასი“ და მიწერილია: „იბეჭდებოდა „კვალში“, 1904 წ.“
გვ. 125. ხაზგასმულია: „ამ წერილში მოხსენებული პოლტაველი ერისთავი“ და მიწერილია: „ს. მგ. ეს წერილი დაიბეჭდა „კვალში“ 1894, № 5. ი. გრ“.
გვ. 127. ხაზგასმულია: „ჟურულის შვილი“ და მიწერილია: „დურმიშხან ჟურულის შვილი გიორგი. ი. გრ“.
გვ. 174. ხაზგასმულია: „დაიბეჭდა „მნათობში“ აკაკის ზღაპარი „შვილო ალექსი“ და მიწერილია: „ივერიაში“, იხ. გვ. 58“.
გვ. 176. ხაზგასმულია: „სანდრო ნათაძე, – უებრო მასწავლებელი და მწერალი“, მიწერილია: „ჩემი მასწავ.“
გვ. 177. მოხაზულია: „ეს დოსტაქარი იმიერ საქართველო იქნებაო“ და მიწერილია: „აკაკი და ბელადი“.
გვ. 183. მოხაზულია გვერდი და მიწერილია: „ანეგდოტები“.
გვ. 185. მოხაზულია აბზაცი, მიწერილია: „მართალია. ი. გრ.“
გვ. 202. მოხაზულია: „ბ. პანის“... და მიწერილია: „პავლე საყვარელიძე, გუნიას სიძე“.
გვ. 207. ხაზგასმულია: „აქვე იბეჭდებოდა სოსიკო ბაქრაძის თარგმანები ბაირონის ლექსებისა ელაქაბის ფსევდონიმით“ და „ელაქაბის“ გადასწორებულია: „ელაქაძის“.
გვ. 208. ხაზგასმულია: „თამაშაად“ და მიწერილია: „სანახავად“.
გვ. 237. იონა მეუნარგიას შესახებ ცნობებში, მის მიერ შედგენილ მოღვაწეთა ბიოგრაფიებს დამატებული აქვს: „მამიასი, ქოჩაკიძის“.
გვ. 257. მოხაზულია 104-ე შენიშვნა და მიწერილია: „უფრო ადრე ილიაზე „ფასკ.“, 1908, № 1“.
გვ. 258. შენიშვნაში № 117 რკალშემოვლებულია „ევგენი მარკოვი“, მიწერილია: „ეს არ იყო რეაქციონერი“.
გვ. 262. შენიშვნა № 142-ს ბოლოს მიწერილია: „მგალობლიშვილი ხარფუხის კლუბის მამასახლისი იყო“.
გვ. 264. შენიშვნაში № 146 ხაზგასმულია: „მისი კომედიების კრებული“... მიწერილია: „მალადეც!“
გვ. 265. პირველ სტრიქონს მიწერილი აქვს: „იხ. ამის მოგონებანი“. [დათიკო მესხის].
გვ. 268. ხაზგასმულია: „ვალიკოს ფსევდონიმით“ და მიწერილია: „ვალიკო – ია“-ს ფსევდონიმით“. 181 შენიშვნაში რკალშემოვლებულია: „მოქალაქე ბაქრაძე... მისი შვილი ექიმი ბადრიძე“ და კითხვის ნიშანია მიწერილი.
გვ. [270]. სარჩევის ბოლოს მიწერილია: „შენიშვნაში აკლია: ჟურნ. კოტე ხერხეულიძე, უსინათლო გარდაიცვ. გვ. 127“.
წიგნის ბოლოს ცარიელ ფურცელზე წერია: „ლექსიკონი: 1. მიიბიზებდა. 2. მაკვილატი, გვ. 118. 3. სანჭრაქი, (შანჭრაქი). 111. ბელეში, 182“.
გაზეთიდან ამოჭრილი ვლ. ზამბახიძის რეცენზია: „სოფრომ მგალობლიშვილის მოგონებანი“, მინაწერით: „ახალგაზრდა კომ.“, 1938, № 87, 16 აპრილი“. რეცენზიაში ხაზგასმულია: „დროება“ და მიწერილია: „მოამბე“.
წიგნში ქაღალდის ნაჭრები შენიშვნებით: „1. ს. მგალობლიშვილის „მზეთუნახავი გული“, გაზ. „დილა“-ში, 1911, № 24. 2. სოფ. მგალობლიშვილი. „მზეთუნახავი გული“ (ლეგენდა), ილ. ზაქარიაშვილის ფსევდონიმით, იხ. „თემი“, 1911 წ., № 2, 3. 3. ს. მგალობლიშვილი „ქართ. ეკლესია და სამღვდელოება“ იხ. „თ. და ც.“ 1917, № 8, 9. 4. გორის თეატრზე. ს. მგალობლიშვილს უპასუხებენ გ. თუმანიშვილი, „თემი“, 1911, № 6. (გორის როტონდა ჩვენ გადავაკეთეთ). 4ა. აღალო თუთაევი იცავს სოფრომს, „თემი“, 1911, № 11. 5. „მაგრად გულზე დაიჭდიე“ (ნაწყვეტი მოთხრობისა ბატონყმობის ცხოვრებიდან). იხ. „დროების კალენდარი“ 1908 წ. გვ. 127. რედ. ივანე მჭედლიშვილი. 6. სოფ. მგალობლიშვილის მეგობრის მარიამ კერესელიძის (მაშო, მათეს ცოლი) ნეკროლოგი „ივერია“, 1904, № 245, გვ. 2. თ. ხუსკივაძის. 7. ბატონყმობის გადავარდნის შესახებ იხ. მოგონება ს. მგალობლიშვილისა „თემი“, 1911 წ. № 6. 8. ს. მგალობლიშვილის წერილი ა. ხახანაშვილზე „თემი“, 1912 წ. № 84. ა. ხახანაშვილის ანდერძი კი იბეჭდებოდა „თემი“, 1912 წ. № 83. 9. ხელმოუწერელი წერილი გორიდან (ფელეტონი) ეკუთვნის ს. მგალობლიშვილს. იხ. კომპლექტი „დროება“ 1884 წ. № 33. აწერია ს. მგალობლიშვილის ხელით „ს. მგალობლ.“, კომპლექტი საჯარო ბიბლიოთეკისა. 10. ერთს ფსევდონიმზე: „ს. ზაქარაძე“, ვიღაცას მიუწერია ს. მგალობლიშვილი. იხ. „დროება“, 1875, № 27. წ. კ. საზ. კომპლექტი, ინახება საჯაროში, № 892/ბ. 11 ს. მგალობლიშვილი. მოთხრობა „ერთი ათასთაგანი“, იხ. „თ. და ც.“, 1920 წ., № 29, (გაგრძ.) 12. ს. მგალობლიშვილის წერილი „სესილ როდსი“, „ივ.“, 1900, № 140, 141, 142, 143. 13. ს. მგალობლიშვილი. „თინიას გიშერა,“ „ჯეჯილი“, 1890 წ., № V, გვ. 18. 14. ს. მგალობლიშვილი „გუტენბერგი“, „ჯეჯილი“, 1890, № 2. 15. ს. მგალობლიშვილმა თავის ხელით დაწერა თავის ბიოგრაფია. ეს კარგად მახსოვს. მხოლოდ გუნიამ გადააკეთა, „მე“ ყველგან ამოშალა, რომ წერილი რედაქციისა ყოფილიყო, ასე, რომ ამ დაბადების თარიღს უნდა ერწმუნოთ, იხ. ჟ. „საქართ.“, 1908, № 4, გვ. 8. 16. ს. მგალობ. „მეკვლე“, (საახალწლო ამბავი), „კვალი“, 1893, № 1. 17. ს. მგალობლიშვილი „საწყენი თვალი“, მოთხრ. „ივერია“, 1899, № 1. 18. ს. მგალობ. (წაკოლა). „წყაროსთან“, (ამბავი) „დროება“, 1880, № 260. 19. წაკოლა (ს. მგალობლიშვილი) „ტატე“ , ამბავი ხალხის ცხოვრებიდან, „დროება“, 1880, № 213. 20. ივ. მაჩაბ. „როგორც ჰქუხს, ისე არა წვიმს, რეცენზია, იხ. „დროება“, 1880 წ., № 233. მოქმედი პირები იაკინთე. ლათ.“ 21. სოფ. მგალობლიშვილი „დედა მაია“, „ივ.“, 1881, № 2; „ცვრევაზე“, „ივ.“, 1885, № 9. ი. გრ. 22. „ყაყიტას ქურდი“. პირველად დაიბეჭდა „ნობათ“-ში 1884. № 7-8-9. მე მაქვს ეგზემპლარი, სადაც მგონი იაკობ გოგებაშვილის ხელით ჩასწორებულია. 23. ს. მგალობლიშვილი „მოცარტი“ (ისტ. მოთხრ). „ნობათი“, 1885, № 1. 24. ს. მგალობლიშვილი „ღარიბების შემწე“, (რუს. გადმოკ.) „ნობათი“, 1885 წ. № 2, გვ. 70. 25. ს. მგალობ. „გმირისეული ქალი“, „ივერია“, 1886 წ., № 63, 64, 67, 68, 69, 70. 26. ს. მგალობლიშვილი „ქართველები პოლტავაში“, „კვალი“, 1894 წ., № 5. 27. „დღიურები ბიძია თომასი“ ფსევდ. კიკია. მგონი ს. მგალობლიშვილია. იხ. „კვალი“, 1894, № 8. 28. ს. მგალობლიშვილი „მეფე ურიათა“, (მოთხრ., „ივერია“, 1902, № 277. 29. ს. მგალობ... „ს. ფლავში ჩამოსახლ.“, „ივერია“, 1903, № 76. 30. ს. მგალობლ. „სიყმაწვილის მოგონებანი“, „ნაკადული“ (მოზრდ.) 1905, № III, IV, V. 31. ს. მგალობლიშვილი. მოთხრობა „მზეთუნახავი გული“. იხ. გაზ. „დილა“, 1911, № 22, 24 და სხვ. 32. ილია ზაქარიაშვილი (ს. მგალობლიშვილის ფსევდ.), იხ. „თემი“, 1915, № 2 – აქ დაბეჭდილია მოთხრობა „მზეთუნახავი გული“, რომელიც მოთავსებულია მჭედლიძის ქუთ. ჟურნალში. 33. ს. მგალობლიშვილი „და შეჰფიცეს“ დაიბეჭდა „გრდემლი“, 1923 წ., № 6. 34. ს. მგალობლიშვილი „ქართული დასის მოგზაურობა ქართლში“, „თ. და ცხ.“ 1924, № 1. აქ იასონ ნანაძეზეა. 35. იორდანე ტუსაღი მიხ. ქაიხ. ყიფიანის ფსევდონიმიაო, გვ. 108. 36. სოფ. მგალობლიშვილის (ხელთნაწერი) იხ. – № 3129–H“.