ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. თავფურცელზე წარწერა: „ვუძღვნი ჩემი ქვეყნის სიამაყეს და სილამაზის მეფეს ამხ. ი. გრიშაშვილს. ავტორი. 3. XI-40 წ.“
კანზე: „აქ მსახიობ ი. ივანიძის ლექსია მისი ხელით. „იხ. ყდა. ი. გრ. ეს წიგნი მიძღვნა ავტორმა. იხ. 106“.
კანის მე-2 გვერდზე ი. ივანიძის ხელით: „დათიკოს. იხილე ლექსი გვ. № 73.

„ახალ წელიწადს არ მოგილოცავ –
ბევრი ჩანთქმულა ამაოდ, ფუჭად,
წუთით დამტკბარი ბევრნი მინახავს
ახლა ქცეულან ნაცრადა და მტვრად.
სხვა გვარი მეკვლე მინდა რომ ვიყო:
ჩვეულებრივსა არაფრით ვგვანდე,
ვინატრი როგორც სიტყვით და საქმით
მოძმის ჭრილობას სნებასა ვბანდე.
მოურიდებლად გულის ნადუღსა
ჰაერი წმიდა ბაგეს სტაცებდეს –
და სად დევნაა, ძალ მომრეობა
იქ შხამ ნაღველად წარიტაცებდეს.
ეს რომ ასრულდეს – მაშინ მოგივალ
გადაგეხვევი შენც მომე ხელი
და ერთის აზრით, ერთისა სიტყვით
ხალხს მიულოცოდ ახალი წელი. [1901]
შენი ივანიძე“.

გვ. 106. ლექსის „ყანას“ ორი ნაბეჭდი სტრიქონის შემდეგ ავტორის ხელით წერია:

„ყანაო ოქროს გვირგვინო,
ლამაზო ტურფა ყანაო,
მაღალ ღირსების ხარისხით
ვინ არის შენისთანაო.
უეშხოდ ოქროც არ ვარგა
და არც ზურმუხტი ლალები,
გლეხკაცის ოფლით ნაღვაწო!
შეგხარის მისი თვალები.
შენის იმედით სულდგმულობს,
შენგნით მოელის ლხენასა
მტერ მოყვარისა დახვედრას:
აღტაცებ აღმაფრენასა
და სხვა ვალების გადახდას,
რასაც ვერ იტყვის ენაო
გლეხებსა მეტი რაღა გვაქვს,
უშენოდ გამორჩენაო?
ყანაო ოქროს გვირგვინო!
შუქ ნათელ მფენო ყანაო!
იმ ქვეყნის უკვდავებისთვის,
ამ ქვეყნის გამოცანაო!.

ეს ლექსი ამ წიგნში შემთხვევით არ დაიბეჭდა. ავტორი“.