ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ფორზაცზე: „ი. გრ. გამოვიდა 1950. 20/X.“ იქვე: „გვ. 387, ლექსი წაიკითხ. აგვისტ. გვ. 419, შეცდომა: 1. მალალი, 443 (202). მალალი – სათუთი – გვ. 313. 2. გვ. 119, (462) ხვედა.“ გვ. 19. ხაზგასმულია: „დაგავსო“, მიწერილია: „დავსება – (იმერულია)“. ხაზგასმულია: „ურო-ხვედა“ და მიწერილია: „ხველა სულ სხვაა“. გვ. 142. ლექსს „სახსოვარი“ მიწერილი აქვს: „ნატოს“. გვ. 273. ხაზგასმულია: „რუსთველის ქების ჩვეულო, მეც ქებას გაგიბედაო“, მიწერილია: „ვხედაო“. გვ. 281. ლექსს „ვლ. მესხიშვილის საიუბილეოდ“ აქვს მინაწერი: „[1913]. ი. გრ.“ გვ. 287. მოხაზულია ლექსი „არად მიღირს“ და მიწერილია: „მუხამბაზურ ყაიდაზე. ნატო – მოსიმღერეც იყო“. გვ. 291. ხაზგასმულია: „ახზედა“, მიწერილია: „ახი.“ გვ. 292. ხაზგასმულია: „ჭკვაზედა“, მიწერილია: „სხვაზედა“. გვ. 313. ხაზგასმულია: „კირთები“, მიწერილია: „კისრები? (გვ. 417)“. გვ. 317. ლექსს „სამეფო სიყვარულისა“ მიწერილი აქვს არშიაზე: „10 მარცვლიანი ლექსი არ ეხერხება ავტორს“. გვ. 319. მიწერილია: „გვ. 361. ი. გრ. „მოამბე“ დაარსდა 1895, შეჩერდა – 1904–1905“. გვ. 324. სქოლიოში ხაზგასმულია: „კუნკუხო-გავა“, მიწერილია: „კუკუხო“. გვ. 355. ხაზგასმულია: „როსა“, მიწერილია: „ოდეს.“ გვ. 361. ხაზგასმულია: „სამეფო სიყვარულისა“… გაგზავნილია „მოამბის“ №№-სთვის“, მიწერილია: „მოამბე შეჩერდა 1905 წ.“ გვ. 369. ხაზგასმულია: „დამუნჯებულის ენითა“, გაზ. „მეგობარი“, № 58“, მიწერილია: „ამ ლექსს მიწერილი აქვს: „ვაჟა-ფშაველა“, ჟ. „თეატრში“, 1885 წ.“ აქვე ჩადებულია ქაღალდის ნაჭერი მინაწერით: „ვაჟა. სიმღერა დამუნჯებულის ენითა“ ვაჟა-ფშ. „მეგობარი“, 1906, 3 დეკ.“ გვ. 376. ლექსის „აკაკის საიუბილეოდ“ – შენიშვნაში ხაზგასმულია სტრიქონები, მოხაზულია: „1909“, მიწერილია: „აკაკის იუბილეზე?“ გვ. 376–77 შენიშვნების: 62, 63, 65 გასწვრივ მიწერილია: „ვ. გუნია“. გვ. 378. ხაზგასმულია: „ლეში ალაღოთ კვებითა“, მოხაზულია ქვევით 4 სტრ., დაწყებული: „მაშინ რითმაც უფრო სწორი გამოვა…“ და მიწერილია: „სწორეა“. გვ. 385. ხაზგასმულია: „დროება“ და მიწერილია: „რომელი წლის „დროება“? 1910 წ.“ გვ. 287. ხაზგასმულია: „ილია ჭავჭავაძის ხსოვნის პატივსაცემად გამართულ საღამოზე“ და მიწერილია: „მეც ვიყავი მაგრამ არა XI თვეში, არამედ IX“. გვ. 397. ხაზგასმულია: „წიწამურას გამჭვირვალე ნისლს ეძახიანო“, მიწერილია: „იხ. „ლიტ. და ხელ.“, 1950 წ., № 46, 12 ნოემბ., გვ. 4.“ გვ. 407. „ნიკო ლომოურის ხსოვნას“ – შენიშვნაში ხაზგასმულია: „(გვ. 274)“ – „ვარიანტი“, მიწერილია: „ეს ვარიანტი არ არის; დამოუკიდებელი ლექსია. ი. გრ.“ გვ. 415. „აქა ამბავი დისწულ-დედიძმათი“ – შენიშვნაში ხაზგასმულია 3 სტრ. და მიწერილია: „რატომ?“ ტექსტში ჩართულ სალექსო სტროფში ხაზგასმულია: „მედიდურები“, მიწერილია: „მედიდურდები.“ გვ. 419. ხაზგასმულია: „პატარა ბიძინა მერკვილაძეს…“. მიწერილია: „ეს ლექსი გამოქვეყნდა ვაჟას სიკვდილის შემდეგ და დაიბეჭდა „საქართველოს“ დამატებაში, 1916 წ., № 5. ი. გრ.“ გვ. 425. მიწერილია: „ვაჟა ფოთში მასწავლებელმა ალექსიშვილმა წაიყვანა“. ლექსიკონის წინ თავისუფალ ფურცელზე მიწერილია: „ამ ლექსიკონში არ არის ახსნილი ის სიტყვები, რომელიც „შენიშვნებში“ ვარიანტის სახელით არის მოყვანილი (მაგ. „ალაჩოღი“ 410 და სხვ.) ი. გრ.“ ლექსიკონში ი. გრ. მიერ შეტანილია მთელი რიგი შენიშვნები: ხაზგასმულია და მოხაზული სიტყვები, მრავლადაა მინაწერები: გვ. გვ.: 430, 433–38, 440–43, 445–52…“ წიგნის ბოლოს ფორზაცზე მიწერილია: „ვაჟა-ფშაველა, გვ. 61 და 369. ახი, 413 და ლექსი ალაჩოღივით, გვ. 410“. წიგნში ჩადებულია გაზეთიდან ამოჭრილი ვაჟა-ფშაველას ლექსები, მინაწერით: „ლიტ. და ხელ.“, 1950, № 33“. და ქაღალდის ნაჭრები მინაწერებით: „1. ვაჟა-ფშაველა. ბიუროკრატის ჩივილი („ივერია“, 1905. № 139). 2. ვაჟას პროზა („ივ.“, 1905 წ., № 167). 3. ვაჟას პროზა („ივერია“, 1905 წ., № 172). 4. ლიტ. მუზეუმის ხელთ., № 34–4., ტ. II, გვ. 417. ვაჟას ლექსი იალბუზი თავი IV. „ნისლები“, კირთები, გვ. 313“. ამავე ფურცლის მე-2 გვ. უცნობი ხელით: „მთებმა რაცა სთქვის კიდეც ჰქმნეს იალბუზს დასცეს ნისლები თავად კი შეიმსუბუქეს ზურგი და კისრები კირთხები“. მიწერილია: „ზურგს ნაკიდები კირთები.“ წიგნში ჩადებულია ვაჟა-ფშაველას ლექსი „სიმღერა“ ამოჭრილი გაზეთიდან, მინაწერით: „ცნ. ფ.“ დამატება, 1904.“