TY  - BOOK
AU  - შანშიაშვილი,სანდრო
TI  - ლირიკა. პოემები: ტ. 1 / 
PY  - 1925///.
CY  - [ტფილისი]
KW  - ქართული ლიტერატურა
KW  - ქართული ლექსები
KW  - ქართული პოემა
N1  - ტ. 1. ლირიკა. პოემები. 1905–25 წ. 1925.
თავფურცელზე: „ი. გრ. 1925. 31/XII“.
კანის მე-2 გვ. გაზეთიდან ამოჭრილი ცნობა ს. შანშიაშვილის დრამის – „მათრახის პანაშვიდი“-ს დადგმის შესახებ მინაწერით: „Заря“, 22 ნოემბ., 1925 წ.“ იქვე: „P. S. როსსეკის რომანი სასცენოდ გადმოაკეთა კ. მარჯანიშვილმა. კ. მარჯანიშვილმა ეს თავის პიესა („Сказка старой липы“) გადასცა შანშიაშვილს სათარგმნელად. მან გადააკეთა და დაარქვა „მათრახის პანაშვიდი“.
გვ. 7. ხაზგასმულია: „არ ჩახრის მუხლს“, მიწერილია: „იხ. გვ. 24“. ხაზგასმულია: რითმები: „ერთობა, ალავერდობა“, მიწერილია: „კარგია“, „მარანი“, „ჰარალი“, მიწერილია: „იხ. 48“.
გვ. 8. ლექსთან „მაისობა“ მიწერილია: „გაზ. „ახალი სოფელი“, 1925“.
გვ. 20. ხაზგასმულია: „თვითონ იცხოვრონ და სხვაც აცხოვრონ.“ არშიაზე: „ილია“.
გვ. 28. ლექსთან „კახეთი“ მიწერილია: „ვაჟა. იხ. „სახალხო დამატება.“
გვ. 30. მოხაზულია: „წყალნი ეგრერიგ მორბიან, თითქოს თმას შლიდნენ მხევალნი“, მიწერილია: „კარგია, მაგრამ ძველია, ვიღაცას აქვს კიდეც“.
გვ. 34. ხაზგასმულია სტრიქონი „არ იამაყოს ამ გულმა...“ მიწერილია: „ვაჟა.“
გვ. 38. ხაზგასმულია: „არეს სამარეს“, მიწერილია: „ჩემი.“
გვ. 39. მოხაზულია: „ფაფარ-აშლილი, მასზე გაშლილი“, მიწერილია: „ტ. ტ. მოსწონს“.
გვ. 41. ლექსის ბოლო სტროფს მიწერილი აქვს: „ილია“.
გვ. 43. ლექსთან „ციხეში იჯექ“, მიწერილია თარიღი: „1906 წ.“ გასწვრივ წერია: „1915 წელს დაიბეჭდა „საქ.“ დამატებაში“.
გვ. 45. ხაზგასმულია რითმა: „მოალხენს – მოახლეს“, მიწერილია: „კარგია.“ ხაზგასმულია: „ლალისფერია თუ ქარვის ფერი, კახურ ღვინოს მე ვსვამ და ვმღერი“... მიწერილია: „დ. გივიშვილისა „ღვინოვ კახურო ვარ შენი მსმელი, გინდ თეთრი იყო, გინდა წითელი.“
გვ. 46. ხაზგასმულია რითმა: „ნაური – ინდაური“, მიწერილია: „ინდაური ბევრჯერ აქვს.“
გვ. 48. ლექსის „ბრძოლის სიმღერა“ ბოლოში მიწერილია: „ეს ლექსი დაწერილია 1915 წ. იხ. „საქ.“ დამატებანი.“
გვ. 49. ლექსთან „ხალხს“ მიწერილია: „(გვ. 93)“.
გვ. 54. ლექსის „ნახვამდის“ დაწერის თარიღი დაბეჭდილია „1909 წ.“ მიწერილია: „1910 წ.“
გვ. 55. მოხაზულია ლექსის „არავის ველი“ ბოლო სტროფი, მიწერილია: „ქუჩიშვილმა ამას მიჰბაძა“.
გვ. 60. ლექსში „მგოსანს“ მოხაზულია დაწერის თარიღი, მიწერილია: „ი. ევდოშვილზე(?) იხ. „ცნ. ფურც.“ დამატება.“
გვ. 68. მოხაზულია 1 სტროფი, მიწერილია: „მარიჯან.“
გვ. 90. ლექსის „მოღალატე ლეილა“ ბოლოში მიწერილია: „(იხ. ლეილა № 2 და დედანი).“
გვ. 99. ლექსში „დია“ მოხაზულია სტროფები და მიწერილია: „იხ. „რჩეული ნაწერები“, გვ. 269, 270“.
გვ. 101. არშიაზე მიწერილია: „დია“ დაიბეჭდა ბევრჯერ სხვადასხვა თარიღით.“
გვ. 127. ლექსთან „ელდინო“ მიწერილია: „აქ ლექსები ამოღებულია პოემა „შვების თავადიდან.“
გვ. 142. ხაზგასმულია: „ხალისით – ალიზით,“ მიწერილია: „იხ. გვ. 6“.
გვ. 147. მოხაზულია: „ვაქებ შვენიერს“... მიწერილია: „ჩემი რომანსი „ცით მონაბერო სულო ციერო მსურს მშვენიერო სულ შენ გიმღერო“, 1908“.
გვ. 222. სარჩევში ხაზგასმულია: „ოცნების მხარეს“, მიწერილია: „ამ პოემაზე იხ. საშინელი წერილი (პლაგიატობას სწამებენ – ედმონ როსტანი გაქურდაო). იხ. გაზ. „მომავალი“, 1909 წ., 65, 68, 75“.
წიგნის ბოლო ფორზაცზე: „რა საძაგელი გამოცემაა. ი. გრ. საინტერესო და კურიოზული რეცენზიაა მოთავსებული („ახალ სოფელში“, № 113, 1927, 24 თებერვ.)“.
მეორე ცალის თავფურცელზე: „მომავალი თაობის აღმზრდელს ვარლამ ძიძიგურს. ავტორი. 1926 წ. 23/III“
; სოფელს; ჰიმნი გლეხს --; ცხოვრების გზაზე --; Vita nova --; ტრფობის ნაშთი --; კახეთის დედოფალი-წიგნი ლეგენდების --; სულამიტ --; ელდინო-ეროტიკა --; ბაღი სევდისა --; იდუმალი ხმები --; ორფეუს და ევრიდიკე --; დალი-ღმერთების პანთეონი --; მკვლელი ნიღაბში --
ER  -