ი. სტალინი და ქართული რევოლუციური პოეზია 1901-1907 წლების არალეგალურ და ლეგალურ ბოლშევიკურ პრესაში
თბილისში წაკითხული საჯარო ლექციის სტენოგრამა
ასათიანი, ლევან
1900-1955
creator
text
ge
თბილისი
1950
monographic
geo
48 გვ. ; 21სმ.
ლ. ასათიანი.
ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
კანზე: „ი. გრ. საკამათო, გვ. 28“.
გვ. 3. სქოლიოში ხაზგასმულია: „ცის ნამი“, (1907 წ.)“. არშიაზე: „იყო ორგანო ანარხისტებისა. (გ. გორდეზიანი და სხვ.). მეპურე სხირტლაძე ფიქტ. რედაქტორი“. ამავე გვერდზე სქოლიოში ხაზგასმულია: „მუშა-ბოლშევიკს დ. ხანდამაშვილს“. მიწერილია: „ვანო ხანდამაშვილი და არა დ. სანდამაშ. იგი მუშა არ იყო, არც ბოლშევიკი. მასწავლებლობდა. საეჭვო კაცი იყო“.
გვ. 31. ქინძისთავით დამაგრებულია ქაღალდის ნაჭერი მინაწერით: „ინტერნაციონალი“. თარგ. განდეგილი. „ცნ. ფურცელი“, 1905, 2069, 11015“.
გვ. 39. ბოლოში ქინძისთავით დამაგრებულია ქაღალდის ნაჭერი, რომელზედაც წერია:
„[მზე ამოდის და ჩადის],
მზე შუქს ჰფენს არემარეს
ჩემს საკანში კვლავ ბნელა,
დღე-ღამ მცველი ჩემს ფანჯარას
გარს უვლის ნელ-ნელა.
ნუ მდარაჯობთ... მე ისეც
სად წაუვალ თქვენს ბრჭყალებს,
მინდა თავისუფლება,
მაგრამ ვერ ვლეწ ბორკილებს.
ეხ, ბორკილო, ბორკილო
რკინავ შენ ჩემო მცველო
ვაჰმე მე შენ ვერ დაგლეწ
ჩემო დამღონებელო.
თარგ. ბ. ახოსპ.
(„ფსკერზე“, 1907, გვ. 29–31)“.
ლექსის დასაწყისში: „ეს სიმღერაზეა“.
ქაღალდის მეორე მხარეს: „ამხ. ბუხნიკაშვილო გადაუბეჭდეთ და 1 ეგზემპლ. მიეცით ამხ. ი. გრიშაშვილს. ზ. კეცხოველი. 3/X“.
წიგნში დევს ქაღალდის 2 ნაჭერი წარწერებით: 1. „მიმინოს“ პატარა ფელეტონი და ლექსი „კადეტების თათბირი“, (სცენა) „მიმინო“ (იხ. „დრო“, 14. 27 მარტი). აკროსტიხი (ამხანაგ გიორგი თელიას) „მიმინო“, „დრო“, 1907, 18)“. 2. პატარა ფელეტონი [...ძაან ყარაჩოღელი გამოდგა ი. ნაკაშიძე]. „ნესტარისა“. „ნესტარი“ (უეჭველად ი. ევდოშვილია). იხ. „დრო“ (ბოლშევიკების), 1907, 5“.
ბიბლიოგრ. შენიშვნებში.
სტალინი, იოსებ
1879-1953
იოსებ სტალინი
ქართული რევოლუციური პოეზია
329.150.1(092სტალინი)
821.353.1.09
181211
20220610062633.0
06030799