დავით აღმაშენებელი : წ. 1 : ტრილოგია /
კ. გამსახურდია.
- [მე-2 გამოცემა].
- სახელგამი, 1942.
- 500 გვ.
ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ფორზაცზე: „ი. გრ. 1942 წ. 12/IV. იხ. ჩემი შენიშვნები ბოლოში ყდაზე. ი. გრ.“ ყდაზე ბოლოში: „შეუფერებელი სიტყვები იმ ეპოქისათვის. 1. გაჯანჯლდნენ 260. 2. შინაბერა – 149. (შ. ძიძიგურმა სთქვა ეს სიტყვა მე მივეციო!). 3. „და“ 210. 4. ფანჩარა (!) 254. 5. ჰარისა – 22, 6. ლაზულის ფერი, 197. რუსული სიტყვა лазурный(?). 7. ენდროს რა ახსნა უნდა? თუ ხენი მაშინ ყვითელ ნაყოფს ისხამდა – გვ. 274. 8. მამლის ბოლო 12. 9. ეხო? გვ. 11“. გვ. 7. ხაზგასმულია: „ძერასფერი“, მიწერილია: „რა ფერია ძერა?“ გვ. 13. ხაზგასმულია: „იქედნეს“, მიწერილია: „ექედნე-გველი (იხ. გვ. 16)“. გვ. 18. სქოლიოში ხაზგასმულია: „სასთაული – ბალიში, დარბაზობის დროს დიდებულთა დასაჯდომი“. შესწორებულია: „დასაჯდომი კი არა უფრო თავდასადები“. გვ. 19. ხაზგასმულია: „ტასტი“, მიწერილია: „წურწუმი?“ გვ. 22. სქოლიოში ხაზგასმულია: „ლულუფრი – სამკურნალო მცენარეა“, მიწერილია: „ლილიფარა – მზესუმზირაა“. გვ. 30. ხაზგასმულია: „ქალურად გადაცმული შეისწრეს დედოფალთან მახარაი“, მიწერილია: „ბაირონის „დონ-ჟუანი!“ გვ. 53. სქოლიოში ხაზგასმულია: „მეროჭიკე ბერი – სამადლოს მოსაგროვებლად მოგზაური ბერი“, მიწერილია: „როჭიკი – ჯამაგირს, გასამრჯელოს ნიშნავს“. გაზეთის ამონაჭრები: 1. ბ. ჟღენტის რეცენზია ამ წიგნზე, მინაწერით: „ლიტ. საქართველო“, 1942 წ., № 28, 10 ივლისი“. 2. იგივე რეცენზია რუსულ ენაზე მინაწერით: „Заря“, 1942, 28 აგვისტო, № 204“. 3. ვ. წულუკიძის „Диспут о романе К. Гамсахурдиа „Давид Строитель“, მინაწერით: „Заря“, 1943, № 22.