გამსახურდია, კონსტანტინე,

დავით აღმაშენებელი : წ. 1 : ტრილოგია / კ. გამსახურდია. - [მე-2 გამოცემა]. - სახელგამი, 1942. - 500 გვ.

ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ფორზაცზე: „ი. გრ. 1942 წ. 12/IV. იხ. ჩემი შენიშვნები ბოლოში ყდაზე. ი. გრ.“
ყდაზე ბოლოში: „შეუფერებელი სიტყვები იმ ეპოქისათვის. 1. გაჯანჯლდნენ 260. 2. შინაბერა – 149. (შ. ძიძიგურმა სთქვა ეს სიტყვა მე მივეციო!). 3. „და“ 210. 4. ფანჩარა (!) 254. 5. ჰარისა – 22, 6. ლაზულის ფერი, 197. რუსული სიტყვა лазурный(?). 7. ენდროს რა ახსნა უნდა? თუ ხენი მაშინ ყვითელ ნაყოფს ისხამდა – გვ. 274. 8. მამლის ბოლო 12. 9. ეხო? გვ. 11“.
გვ. 7. ხაზგასმულია: „ძერასფერი“, მიწერილია: „რა ფერია ძერა?“
გვ. 13. ხაზგასმულია: „იქედნეს“, მიწერილია: „ექედნე-გველი (იხ. გვ. 16)“.
გვ. 18. სქოლიოში ხაზგასმულია: „სასთაული – ბალიში, დარბაზობის დროს დიდებულთა დასაჯდომი“. შესწორებულია: „დასაჯდომი კი არა უფრო თავდასადები“.
გვ. 19. ხაზგასმულია: „ტასტი“, მიწერილია: „წურწუმი?“
გვ. 22. სქოლიოში ხაზგასმულია: „ლულუფრი – სამკურნალო მცენარეა“, მიწერილია: „ლილიფარა – მზესუმზირაა“.
გვ. 30. ხაზგასმულია: „ქალურად გადაცმული შეისწრეს დედოფალთან მახარაი“, მიწერილია: „ბაირონის „დონ-ჟუანი!“
გვ. 53. სქოლიოში ხაზგასმულია: „მეროჭიკე ბერი – სამადლოს მოსაგროვებლად მოგზაური ბერი“, მიწერილია: „როჭიკი – ჯამაგირს, გასამრჯელოს ნიშნავს“.
გაზეთის ამონაჭრები: 1. ბ. ჟღენტის რეცენზია ამ წიგნზე, მინაწერით: „ლიტ. საქართველო“, 1942 წ., № 28, 10 ივლისი“. 2. იგივე რეცენზია რუსულ ენაზე მინაწერით: „Заря“, 1942, 28 აგვისტო, № 204“. 3. ვ. წულუკიძის „Диспут о романе К. Гамсахурдиа „Давид Строитель“, მინაწერით: „Заря“, 1943, № 22.


ქართული ისტორიული რომანები

821.353.1 311.6