ლექსები / იოსებ დავითაშვილი ; ვარლამ ხუროძის რედაქციით [და წინასიტყვაობით].
Material type:
TextLanguage: Georgian Publication details: ტფილისი : სახელგამი, 1927 Description: 400, VII I გვ. : სურ. ; 18სმSubject(s):
| Item type | Current library | Call number | Copy number | Status | Date due | Barcode | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
წიგნი
|
ეროვნული სამეცნიერო ბიბლიოთეკა 1 საცავი. 1 კორპ. | 821.353.1-1 (Browse shelf(Opens below)) | 2K295 | შესამოწმებელია | 2021-7515 | ||
|
წიგნი
|
ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმი | 894.63 დ-151 (Browse shelf(Opens below)) | 4723 | Available | 2012-9082 | ||
|
წიგნი
|
ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმი | 894.63 დ-151 (Browse shelf(Opens below)) | 43389 | Available | 2012-9081 |
ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
კანზე: „სამშობლო“, გვ. 186. შავლეგი, 285.“ფორზაცზე: „ი. გრ. 1927, 28/V.“ იქვე: „ი. დავითაშვილის ფსევდონიმი იყო „თეატრის მუშა“, თანამშრომლობდა ვ. აბაშიძის „თეატრში“. ცენზორი, გვ. 373. აღსაყალი, გვ. 112. ნინი იოსებიძე, გვ. 88. თარფით წიგნები. გვ. 143. „ეკლესიას დახვიდოდი“ – 151. მ. გორდაძე, გვ. 179. „კვინტილა“, გვ. 11. თამარ დედოფალზე – გვ. 212“თავფურცელზე ავტორის გვარის ქვეშ: „(1850–1887)“. გვ. 26. ტექსტში ხაზგასმულია: „ამის შემდეგ შესულა თეატრში სცენის მომუშავედ“, არშიაზე: „ამ დროს წერდა ლექსებს „თეატრის მუშის“ ფსევდონიმით.გვ. 45. ხაზგასმულია: „ტყუილად კი არა სთქვა 1863 წ. თავადმა ციციანოვმა“... მიწერილია: „სად?“.გვ. 56. სქოლიოში დასახელებულია: „რევოლუციის მატიანე № 4–5 (9–10)“. მიწერილია: „რომელი წელი?“.გვ. 66. ტექსტში დანიშნულია ადგილი: „მეც ვიცოცხლო და იმანაც, ორივენი დავეტევით ამ ქვეყნად“. სქოლიოში მიწერილია აკაკის ერთი სტროფი:„დაე, სუყველამ იბედნიეროს,თავის მამულში, თავის მხარეში –რომ მოძმე იყონ ერთი-მეორისდა არა მონა ყმა და ფარეში“ (აკაკი)“.გვ. 69. ხაზგასმულია: „საბავშვო ქმნილებას უნდა ახასიათებდეს თემის სიმარტივე, ენის დახვეწილობა და მხატვრული სისადავე“, მიწერილია: „ეს სიტყვები სოლო გოშაძეში მაქვს“.გვ. 79. ლექსის – „სიმღერა ჩუქურთმის მჭრელისა“ ქვესათაურში ხაზგასმულია: „გადმოკეთებულია“ და მიწერილია: „საიდან?. (აკაკის მიბაძვაა)“.გვ. 81. ლექში „დატვირთულ მუშას“ სტრიქონში „იკმარე რაც რომ ზიდია“, ხაზი გადასმული აქვს სიტყვას: „რომ ზიდია“ და მიწერილია: „გიზიდია, ასე არა ჯობია? ი. გრ.გვ. 88. ლექსის სათაურს „ჩემს დას მეგობარს. ნ. გ“ მიწერილი აქვს: „იოსებიძის დედა“.გვ. 112. ლექსში „ჩვენს უსტაბაშს“ მოხაზულია სიტყვა: „ასაყოლად“, მიწერილია: „აჰსაყალად“.გვ. 119. ლექსში „ბედის წყარო“ დანიშნულია სიტყვა „ჭური“ და მიწერილია: „იხ. გვ. 361“.გვ. 179. სქოლიოში ხაზგასმულია „აბულაძე“ და მიწერილია: „აბულაძე იყო, მუშა მგოსნის მ. გორდაძის ფსევდონიმი“.გვ. 206. გახსნილია ადრესატი საახალწლო მილოცვისა, მიწერილია: „დიმიტრი ჯანაშვილს“.გვ. 207. სათაურის ქვეშ მიწერილია: „ვუძღვნი გ. ბ...-ძეს)“.გვ. 361. ხაზგასმულია ლექსის – „რამ გაგაშრო, შე ოხერო“-ს ბოლო ორი სტრიქონი: „მძლავრნი ამ ჭურს ჩასძახიან: „გაგვიწიე სამსახური“, მიწერილია: „მიხ. ჩოდრიშვილს თავის მოგონებაში სწორედ ასე აქვს მოყვანილი. იხ. „თ. და ც.“, 1924 წ., № 14. (17), გვ. 5.გვ. გვ. III–VII სარჩევში ხაზგასმულია „მიბაძვა დ. გურამიშვილისა“ და მიწერილია: „კაცი გიყვარდესო“. ხაზგასმულია სათაური: „ახალ მელექსეს“ და მიწერილია: „მ. გორდაძე“. დანიშნულია ლექსი „ლამაზო, შენი ტკბილი ხმა“ და სქოლიოში მიწერილია: „იხ. „თეატრი“, 1886, № 18. „თეატრის მუშის“ ფსევდ. გვ. 188 მოხაზულია – „პატარა ტასოს“ და მიწერილია: „იხ. „თეატრი“, 1886; ხაზგასმულია – „სურათი ყმაწვილის ცხოვრებიდამ“ და მიწერილია: „თეატრი“, 1886, № 21“. ხაზგასმულია „ია“, მიწერილია: „თეატრი“, 1886 № 13“... დანიშნულია სათაურები „ლალა“, „გაზაფხული“ და მიწერილია: „იხ. „თეატრი“, 1886, № 23. („თეატრის მუშა“) იხ. „თეატრი“, 1886, № 19“.წიგნის ბოლოს, კანზე, დაკრულია გაზეთის ამონაჭერი: პ. ქიქოძის რეცენზია „იოსებ დავითაშვილის ლექსები“ მინაწერით: „კომ.“, 1927 წ., № 282, 13 დეკემბ.წიგნში დევს ქაღალდის ნაჭერი მინაწერით: „ი. დავითაშვილის ლექსები მოთავსებულია ვ. აბაშიძის „თეატრში“, 1885–6 წ. „თეატრის მუშის“ ფსევდონიმით და ალ. ნებიერიძის რედაქტორობით გამოსულ „თეატრში“, 1889 წ., № 11, 13. მაშასადამე ეს კრებული „სრული არ არის“ როგორც ავტორს უნდა“.“““
There are no comments on this title.