ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
თავფურცელზე წარწერა: „ქართული სიტყვის იშვიათ ოსტატს სოსოს ვუკ. ბერიძე. 1918/26 I“. იქვე: „ამ წიგნზე რეცენზია იხ. „სახალხო გაზეთში“, 1912 წ. № 636. წერილი ეკუთვნის მოსე ჯანაშვილს. ი. გრ.“
გვ. 5. ხაზგასმულია: „ბობრი ქერა, блондинка“. და მიწერილია: „შეად. თ. სახოკ.“
გვ. 12. ხაზგასმულია: „დოშლოყი“, მიწერილია: „დოშლუღი?“
გვ. 15. ხაზგასმულია: „ზიბზიბა“ მიწერილია: ძიძიბო“.
გვ. 16. მოხაზულია: „выкройка“, მიწერილია: „ილია ჭ-ძეს „რიკრიკა“. იხ. „ძვ. ტფ. ლიტ. ბოჰემა“. სიტყვა: „პაჟარნი“. მოხაზულია: „თილიყამყამი – სატევარი (ოსმ.) თილიყამყამი ქებული ნიჟარაძის ვარ ხლებული (წარწერა ძველ სატევარზე), მიწერილია: „ყარამნიანშიცაა!“.
გვ. 28. ხაზგასმულია: „მალიათი“, მიწერილია: „მეცა მაქვს: მალიათი – ღირებულება.“
გვ. 43. ხაზგასმულია: „უყუფი (რჭ) უყუფიანი კაცი, ყველაფერში ხელმარჯვე“, განმარტებულია: აქ ვამბობთ ბეუყუფი, ე. ი. ხელმარჯვისა წინააღმდეგ, არახელმარჯვე“. ხაზგასმულია: „უჯიათი“, მიწერილია: „იხ. ჩემი უჯიათი. (აჯამი – ნჲ)“.
გვ. 60. ხაზგასმულია: „ცუცურაკი-გა-ცუცურაკება, მოტყუება“, მიწერილია: „არ არის სწორი. წუწურაკი! იხ. „ნამუსი“.
გვ. 66. მოხაზულია: „ჭიჭავება – ფულის ზომიერად ხარჯვა, თავშენახულობა“, ...განმარტებულია: „მომჭირნეობა“.
გვ. 73. ხაზგასმულია: „ჯილა, წილი“, მიწერილია: „ჯილა, ტყვია ჩასხმული კოჭი“.
წიგნში „სახალხო გაზეთის“, 1912 წ. № 636“ მინაწერებით: „ილია ჭყონიას ნაქონი გაზეთი. ვ. ბერიძის ლექსიკონი. იხ. ვ. შალიკაშვილი. გაზეთში მოთავსებულია ვალ. შალიკაშვილის წერილი „სასიამოვნო დადგენილება“. გაზეთის მე-3 გვერდზეა მ. ჯანაშვილის რეცენზია ამ წიგნზე.

თავფურც. და ტექსტ. ქართ., რუს. ენ..