ლექსნი, თქმულნი მეფის თეიმურაზ პირველისაგან 1591-1665 / თეიმურაზ I ; გამოცემული ზაქ. ჭიჭინაძისაგან ; [წინასიტყვ. და შენიშვნები: ზ. ჭ[იჭინაძე].

ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ტ. 1. № 1827-1828- წიგნს აქვს საგანგებოდ დამზადებული ყდა. ყდაზე ამოტვიფრულია: „გრიშაშვილი“. ყდის მე-2 გვ. მინაწერი: „ზ. ედილის წერილები: „მეფე თეიმურაზ I-ის დამოკიდებულება რუსეთთან“ (იხ. „საქართველო“, 1915 წ., № 76)“. ფორზაცზე: „გ. ქიქოძე ამბობს: „თავისუფალი ქართული ლექსი სპარსულმა მაჯამამ წარყვნა“-ო. გ. ქიქოძე: „განახლების დასაწყისი“, იხ. „საქართველო“, 1917 წ., № 13. ი. გრ.“ გვ. VI. წინათქმის დასასრულს: „(იხ. ბოლო თქმაც).“ გვ. 7. მოხაზულია ლექსი „ენა“ და მიწერილია: „1. ეს ს. გუგუნავამაც გალექსა. 2. ეს ლექსი არ ეკუთვნის თეიმურაზს.“ გვ. 25. „ვარდ-ბულბულიანი.“ არშიაზე: „ვარდი და ბულბული“ ოსკარ უალდსაც ხომ აქვს! (ქართული თარგმანი – „საქ.“. 1916 წ., № 151–152.“ გვ. 34. „ვარდბულბულიანში“ ხაზგასმულია: „შემოგფრინავ და შემოგზერ“. ქვედა არშიაზე: „შემოგფრინავ და შემოგმზერ. იხ. გვ. 33.“ გვ. 35. ხაზგასმულია: „რუსთველმანც მაქო“, გასწვრივ: „თარგმანია თუ გადმოკეთებული“. გვ. 62. შენიშვნაში ხაზგასმულია: „ასევეა მოქცეული ესევე ლექსი თეიმურაზისა და რუსთველის ბაასში, რომელიც არჩილ მეფეს ეკუთვის“. ლაპარაკია: „ეს არის სიბრძნე ბერძენთა“-ს შესახებ. არშიაზე: „იხ. „ივერია“, 1879 წ., № 9–10, გვ. 142, ი. გრ.“ წიგნის ბოლოს ფორზაცზე მინაწერები: „პ. უმიკაშვილის წერილი: „ივერია“, 1886 წ., № 205. თეიმურაზის სახელით ლექსი იხ. კიდევ – „ივერია“, 1879, № 9–10, გვ. 142. (მაგრამ არჩილ მეფეს ეკუთვნის ეს ლექსი. იხ. 63)“.