თხზულებანი ზ. ნ. ანტონოვისა. .

ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ყდის მეორე გვერდზე: „ეს წიგნი ეკუთვნის იოსებ გრიგორის-ძე მამულაშვილს. 18 მაისი. 1906 წ.“. იქვე: „იშვიათი წიგნია. სახლში არ გაიცემა“. თავფურცელზე და ტექსტის სხვადასხვა ადგილას ბეჭედი: „Суфлиор Иосип Г. Мамулов“. თავფურცელზე ავტორის გვართან: „(1820–1854). გორელი კათოლიკე იყო“. ზესათაურთან: „პ. უმიკაშვილის და გ. თუ-ის გამომცემლობა“; იქვე მიწერილია: „პირველი წიგნთაგანი, რომელიც წავიკითხე. ი. გრ.“. სარჩევში „წინასიტყვაობას“ მიწერილი აქვს: „იხ. ბოლოსიტყვაობა“. შმუცტიტულზე დაკრულია ქაღალდის ნაჭერი წარწერებით: „ანტონოვის თხზულებანის გამოცემას აპირებდნენ: 1. ნ. ავალიშვილი. 2. სერგი მესხი. 3. ნიკ. ყიფიანი. იხ. განცხადება „დროება“, 1871, № 6“. გვ. 133. პიესის „განა ბიძიამ ცოლი შეირთო!“ სათაურთან: „პირველ გამოცემას აწერია, რომ ეს პიესა გადმოკეთებულია რუსულიდგან (იხ. 1852 წ. გამოც.). ი. გრ.“ იქვე დაკრულია ქაღალდის ნაჭერი წარწერით: „რუსულიდან გაუკეთებია – „განა ბიძიამ ცოლი შეირთო“, კომედია ერთ მოქ. გადაკეთებული რუსულიდგან ზ. ანტონოვისაგან. პირველი გამოცემის თავფურცელი“. გვ. 237. პიესის „მზის დაბნელება საქართველოში“ სათაურთან დაკრულია გაზეთიდან ამოჭრილი განცხადება, რომ კ. მარჯანიშვილი 1933 წ. 13 და 14 იანვარს, პიესის პირველ დადგმიდან 80 წლისთავის, აღსანიშნავად დგამს პრემიერას – ზ. ანტონოვის „მზის დაბნელება საქართველოში“ – მინაწერით: „კომ.“, 1933 წ., № 11“. გვ. 313. პიესა „ქოროღლი“. სათაურთან: „სიუჟეტი ევლახოვის მოთხრობიდან. იხ. ამ პიესის ბოლოში“. გვ. 386. პიესის „ტივით მოგზაურობა ლიტერატორთა“ მოქმედ პირთა შორის ხაზგასმულია „პარმენ იასამანიძე“ და მიწერილი: ? „პ. იოსელიანი?“ გვ. 442. დაკრულ ქაღალდზე მელნით: „ტივით მოგზაურობის“ ბოლოს მინაწერი: „იქნება რომელთამე წამკითხველთაგანს სათნოდ არ ამოუჩნდეს ეს პიესა. მაგრამ დაფასება ამ პიესის ღირსებისა შეუძლიანთ იმ პირთა, რომელთ სურვილისათვისცა არის დაწერილი, და აგრეთვე იმათაცა, რომელთაც ნამდვილ იციან სიუჟეტი ამ პიესისა. (იხ. 1854 წ., გამოც., გვ. 55)“. გვ. 446. მინაწერი: „ეს თავების დაყოფა პ. უმიკაშვილმა მისცა ანტონოვს“. იქვე: „გარდაიც. 34 წლისა. ალ. თუთაევი წერს, რომ დაიბადა 20 თებერვალსო“ („თ. და ც.“ 1910. № 12)“. წიგნის ბოლოს ანტონოვის ბიოგრაფიულ ცნობებში. კითხვის ნიშნით: „კათოლიკე იყო? ი. გრ.“ წიგნის ბოლო ფორზაცის პირველ გვერდზე: „აღალო თუთაევი წერს, რომ მირონ ამიროვმა მოაკვლევინა ანტონოვიო. 1. იხ. კიდევ ანტონოვზე აღალო თუთაევის წერილი („თეატრი და ცხოვრება“, № 12, 1910 წ.). აღალოს კიდევ აქვს წერილი „ივერიაში“, 1904 წ. 2. იხ. წერილი ანტონოვზე (ავტორი ა. ქ-ძე) „დროებაში“, 1876 წ. № 32, 33, 34. 3. გ. თუმანოვის წიგნში. „Восп. и характ.“ ტ. I, გვ. 162 და ტ. II, გვ. 71. 4. ი. კერესელიძის მოგონებანი, „ივერია“... „კვალი...“ ფორზაცის მეორე გვერდზე: „1. განა ბიძიამ ცოლი შეირთო და 2. ქორწილი ხევსურთა, ხელნაწერებად ინახება საქ. ცენტრ. არქივში. პირველის №-რია № 13, მეორე – დავით ერისთავის ქაღალდებში 1931. 10. X. ი. გრ.“; იქვე: „ზ. ანტონოვზე პ. უმიკაშვილის წერილი. „კვალი“, 1893 წ. № 9; „ივერია“, 1893 წ. № 17“.