ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ჩასმულია ყდაში.
ფორზაცზე: „21, 23, 35, 56, 57, 37, 32 – ეს ნასწორებია გრ. ორბ. [მიერ]. ზ. ჭ-ძეს ვერ შეუნიშნავს. P. S. ეს მესამე გამოცემა ავტორისაგან გასწორებულ ეგზემპლჲარიდან არის დაბეჭდილი. ასე რომ, უნდა აიწყოს ამ გამოცემიდან. გრ. ორბელიანს კარგად შეუსწორებია 1880 წლის გამოცემა. ი. გრ. შეცდომა, 9.“
თავფურცელზე: „პირველი გამოცემა იყო 1873 წ., მეორე გამოცემა 1879–1880 წელს“.
თავფურცელის მე-2 გვერდზე: „ეს წიგნი ნებადართულია ლუკა ისარლოვის მიერ. ი. გრ.“
გვ. 9. ლექსთან „მ...“ მინაწერი: „ეს იყო „ცისკარში“ [ნ-დმი]. ნ. ა. „ცისკარი“, 1862, იანვარი, გვ. 29.“
გვ. 24. ხაზგასმულია: „სალომესთან“, არშიაზე: „ა. ჭ-ძის მეუღლე“.
გვ. 31. ლექსის „ჩემს დას ეფემიას“ სათაურის შემდეგ მიწერილია ქვესათაურად: „ჟამსა პყრობილობისას“.
გვ. 41. ლექსის სათაურთან „ალბომში ღრ. ოპ...“ მიწერილია: „[ოპ]ერმანს“.
გვ. 50. ლექსს „დიმიტ. ონ-ის დარდები“ ეხება მინაწერი: „ავტორმა ასე დაყო“.
გვ. 54. ლექსთან „Горные вершины“ მიწერილია: „სადღეგრძელოში“.
გვ. 65. „სადღეგრძელოში“ ხაზგასმულია: „ნიკოლოზ დიდო სულგრძელობითა!“ მიწერილია: „ავტორმა ეს სტრიქონი ჩაასწორა ერთ გამოცემაში, რომ აქ დაბეჭდილიყო“.
გვ. 91. ლექსში „პასუხი შვილებთა“ მოხაზულია ბოლოდან 6 სტრიქონი. მიწერილია: „ეს ამოშ. გრ. ორბელიანმა“.
სარჩევში გვ. II ჩამატებულია: „ჟუკოვსკიდან... 92“.
ბოლოსიტყვაობაში გვ. I მიწერილია: „ეს ეგზემპლიარი ჩვენ ვნახეთ ივანე პოლუმორდვინოვთან და შევადარეთ. სწორეა“.
ბოლოში დაკრულია გაზეთიდან ამოჭრილი ჯ. ჭუმბურიძის წერილი „გრიგოლ ორბელიანის ზოგიერთი უცნობი ნაწარმოების შესახებ“ მინაწერით: „ლიტ. და ხელ.“, 1945, № 14, აპრ.“
მეორე ცალის ხელნაკეთ კანზე: „გრიგოლ ორბელიანის ლექსები (1804–1883 წ.)“. იქვე: „ნინო გრიბოედოვზე სამი ლექსი, გვ. 7, 30; ეკ. ჭ-ძეს. გვ. 6, 49; გვ. 80, კინტოები“. „გრიგოლ ორბელიანი დაიბადა 1804 წ. 2 ოქტ., გარდაიცვალა 1883 წ. 21 მარტს.“
კანის მე-2 გვერდზე: „ნიკოლოზ დიდო. გვ. 65.“
თავფურცელზე მინაწერები: „ბოლოსიტყვაობით. ამ ლექსების გარდა ოთხი ლექსი დაბეჭდილია 1885 წ. „ივერიაში“, № IV, V: 1. იმედი. 2. აზარფეშა. 3. კინტოს სიმღერა. 4. დავბერდი.“
გვ. 5. „წვრილი ლექსების“ მეორე სტრიქონს „მარამ ვინ ჰსცნავს, ვინა სუნავს: ნინა ვარდს, თუ ვარდი ნინას?“ ეხება მინაწერი სქოლიოში: „არ ვიცი დილა იმას ამშვენებდა თუ ის დილასა“ (ილია). „გლახის ნაამბობი“, გვ. 109, ქართ. წიგნის გამოც.“
გვ. 6. ლექსის „ეკ. ჭა...სას“ ბოლოს ხაზგასმულია დაწერის თარიღი: „1829“. მიწერილია: „პირველად დაიბეჭდა „ცისკარში“ (იხ. „ცისკ.“. 1852, № 2). იქ თარიღად 1836 წელი უზის, 22 ივლისი „ეკატერინე ჭავ.“
გვ. 11. ლექსის სათაურთან „მირზაჯანას ეპიტაფია“ მიწერილია: „(იხ. გვ. 35)“. ხაზგასმულია სიტყვები: „შეუპოვრად ხმა მაღლივ“, მიწერილია: [„ჩემებრ მთვრალი უშიშრად“]. (ვარიანტი: იხ. ცენტრ. არხივში. № 486)“.
გვ. 17. ლექსში „იარალის“ მოხაზულია ორი სტრიქონი დაწყებული „ცხენთა თქრიალი...“ მიწერილია: „იხ. ა. ჭ. გვ. 107.“
გვ. 30. სათაურთან „ნ“ მიწერილია: „(ნინო გრიბოედოვისას)“.
გვ. 35. შენიშვნაში ხაზგასმულია: „მირზაჯანა მადათოვი“, მიწერილია: „(იხ. გვ. 11). მირზაჯანა მადათოვი (იყო: „Командир 2-го мусульманского конного полка“, იხ. „რუსკი ვესტნიკ“, 1869, № 3)“.
გვ. 49. ლექსში „მოგონება“ ხაზგასმულია: „გისმენდი ტკბილად ხმა-სირინოზსა...“, მიწერილია: „ალ. ჭავჭავაძის ქალი“. აქვე ჩადებულია ფურცელი მინაწერით: „წინანდალი იყო პოეტების სამეფო. აქ გრ. ორბელიანი იგონებს თავის ლექსში იქ გატარებულ დროს“.
გვ. 66. არშიაზე: „რუსთ მეფეზე ლექსი აქვს აგრეთვე დიმ. ბერიევს: 1869 წლის „მნათობში“ (მარტი). დიდი თავადის მიხეილ ნიკოლოზზე და ოლღა თადეოსის ასულზე-1863 წლის „ცისკარში“ (დეკემბ., გვ. 251).“
გვ. 80. ლექსის „მუშა ბოქულაძე“ სქოლიოში მიწერილია: „როცა გრიგოლ ორბელიანი გარდაიცვალა, ტფილისის ყარაჩოღელებმა გვირგვინი დაადეს კუბოზე, რომელზედაც ეწერა:
„შენ იცოდი. რომ არიან ღარიბნი
არის სადმე სიმწარითა ცხოვრება“.
გვ. 92. „პასუხი შვილთას“ ბოლო სტრიქონში გახსნილია კრიპტონიმი „მ...ი“ – „მესხი“. სქოლიოში შენიშნულია: „*) იხ. ჭავჭავაძის კრებული გედევანიშვილის გამოცემა, გვ. XVI.“
სარჩევში ხაზგასმულია ადგილები და არშიაზე მიწერილია კითხვის ნიშნები.
წიგნის ბოლოს, ფორზაცზე: „წერილები გრ. ორბელიანზე: 1. იონა მეუნარგია, ცალკე წიგნად. 2. კიტა აბაშიძე, თხზულებანი. 1 ტ. 3. „იმედში (ნეკროლოგი) 1880, № II (1883 წ.). 4. აკაკის კრებული I, 1899 წ. ვ. წ.-ს. 5. სერგო გორგაძის ქრესტომათია. 6. სილ. ხუნდაძე, [ცალკე წიგნად]. 7. საიათნოვა. 8. „მნათობი“ (№ 6–7, 8–9, 1926 წ.) 9. ვ. კოტეტიშვილი (ქართ. სიტყვ. ისტორია I ტ.). 10. კ. კაპანელი (ქართული სული ესთეტიკურ სახეებში)“. იქვე: „ოთხი დაუბეჭდავი ლექსი: (1. „იმედი“, 2. „აზარფეშაზე“, 3. „კინტოს სიმღერა“, 4. „დავბერდი“.) დაბეჭდილია 1885 წლის „ივერიაში“ № IV–V. („ახ, დილავ, დილავ“ (იხ. „სალხინო საზანდარი“. გვ. 141). გ. დვანაძისა“.
კანის მე-3 გვერდზე: „გრ. ორბელიანის დასაფლავებაზე თქმული ილია ჭ-ძის სიტყვა. „დროება“, 1883 წ., მარტი (გადაბეჭ. ჟურ. „შრომა“, 1883 წ., № 13). „Кавказ“, 1883, № 66, 70).“

ანტონს

წვრილი ლექსები --

ეკ. ჭა...სას --

მტირალი ნ...ს... --

მუხამბაზი --

მ... --

გამოსალმება --

მირზაჯანას ეპიტაია --

დავითს --

ლხინი --

ღამე --

იარალის --

სოფლელნი და მდინარენი --

ნადირთა ჭირი --

სავათნავას მიბაძვა --

სალომეს ბეჟანა მკერვალის მაგიერ --

ნ... --

ჩემს დას ეფემიას და სხვ. --