ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
თავფურცელზე: „ი. გრ. 1953–23-V.“ –
კანზე: „ჩემი შენიშვნები ი. გრ. – „მე“, გვ. 97. გვ. 153, გვ. 150; „მათრახის პანაშვიდი“, გვ. 91“.
გვ. 9. პირველი აბზაცი მოხაზულია და მიწერილია: „მაგ. ვასო აბაშიძე, გუნია და სხვა“ .
გვ. 11. ხაზგასმულია: „ივნისის 13-ს“... მიწერილია: „1920 წ. ვლ. მესხიშვილის დაბრუნების წელი“.
გვ. 13. „ვანო ზურაბიშვილის სასტუმროს“... მიწერილი აქვს: „სიღნაღში“.
გვ. 23. ხაზგასმულია: „გიორგი იშხნელი“... მიწერილია: „ვ. გამყრელიძე“.
გვ. 25. „თარგმანი კონსტანტინე ანდრონიკაშვილისა“ ხაზგასმულია და მიწერილია: „დანარჩენებს მთარგმნელი არა ჰყავთ?“
გვ. 28. ხაზგასმულია: „დასასრულს ლექსს ვკითხულობდი“, მიწერილია: „რა ლექსს? ლექსად დაწერილ ფინალს (ლოპე დე ვეგას ლექსს). მთელი პიესა ხომ ლექსათაა დაწერილი?“
გვ. 40–41 ვასო გოძიაშვილზე მოხაზულია და მიწერილი: „სად ახმა სად ვასოს ამპლუა.“ ხაზგასმულია: „აკაკიმ“ და მიწერილია: „ხორავამ“.
გვ. 37. ხაზგასმულია: „ორივე რუსული დასის მსახიობები იყვნენ“ და მიწერილია: „მე რეცენზია მაქვს ამ წარმოდგენაზე“.
გვ. 39. ხაზგასმულია: „საპატარძლო აფიშით და მიწერილია: „დადგმა დ. ალექსიძისა“.
გვ. 43. ხაზგასმულია: „ღალატში“, მიწერილია: „თუ „ლაურენსია?“
გვ. 47. ხაზგასმულია: „წითელი თეატრის მაყურებელი“, მიწერილია: „აკი დაიხურა წითელი თეატრი?“.
გვ. 49. ხაზგასმულია: „მასთან პირველი შეხვედრა მომიხდა ქ. ბათუმში 1906 წელს, სადაც ჩვენი დასი გასტროლებზე იყო“, მიწერილია: „რომელი დასი“.
გვ. 50. მოხსენებულია ი. გედევანიშვილის „მსხვერპლი“, მიწერილია: „მსხვერპლი“ პირველად ვ. შალიკაშვილმა დადგა“.
გვ. 51. არშიაზე: „სიყვარული დაიმსახურა, დიდი ამაგი დასდო-სხვა ეპიტეტები არა აქვს?“
გვ. 54. ხაზგასმულია: „შმაგაზე ...უდანაშაულოდ დამნაშავენი“ და მიწერილია: „ნიკო – შმაგა? რომანიშვილი?“.
გვ. 57. სიტყვა „გალობა“, მოხაზულია და მიწერილია: „სიმღერა“.
გვ. 76. ტექსტის ბოლოს მიწერილია: „რამიშვილი კარგად თამაშობს მილიციელს. ი. გრ“.
გვ. 78. ხაზგასმულია: „აკაკი ფაღავა ძალიან კმაყოფილი იყო ჩვენი დადგმით, მით უმეტეს, რომ პიესის თარგმანი აკაკი ფაღავას ეკუთვნოდა“, მიწერილია: „ მაგიტომ“.
გვ. 102. ხაზგასმულია: „დრონი მეფობენ“ და მიწერილია: „და მგონი ცხოვრება ბრძოლაა“. ხაზგასმულია: „უკვე მოხუცი იყო“, მიწერილია: „როგორც ხანდაზმული“.
გვ. 108. ხაზგასმულია: „ვლ. შალიკაშვილის შემდეგ დასის ხელმძღვანელად მუშაობდნენ კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი, მიხეილ ქორელი, შალვა ხონელი და ვასო ურუშაძეო“, მიწერილია: „წუწუნავა“. ხაზგასმულია: „ალქაჯის“ და მიწერილია: „თუ ჯადოსანი“.
გვ. 109. ტექსტის ბოლოს: „სარაული გარდაიცვალა 1953 წელს“.
გვ. 159. ხაზგასმულია: „1945 წლის 10 ივნისს გაიმართა საიუბილეო საღამო“, მიწერილია: „ამ საღამოს გამართვაში მეც დავეხმარე“.