ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ფორზაცზე: „ი. გრ. მარრი, 68; ისარლოვი, 81; აკაკის უხამსი ანეგდოტი, 74; აკაკის „არაბი ფაშა“, 84; „სიკოია დენშიკი“, 102; მე ვცდები, (?) 96; აკაკის „ბუტიაობა“ 108; ვ. გუნიამ წაიღო, 93; „არა, არ არის დამნაშავე“ ანა მესხმა სთარგმ., 40“.
გვ. 40. მოხაზულია მოგონება ავტორის დაზე ანა მესხზე, არშიაზე მინაწერი: „ანა მესხი. ვეფხის-ტყაოსნის კომისია“.
გვ. 73. ხაზგასმულია: „ნესტორი“, მიწერილია: ნესტორ მესხი“ .
გვ. 74. ხაზგასმულია: „იალონზე“, მიწერილია: „განთიადი“.
გვ. 78. ბოლო აბზაცთან: „ეს მაიმუნი მერე შეიძინა. ი. გრ“.
გვ. 93. მოხაზულია ადგილი და მიწერილია: „წაიღო და დაბეჭდა კიდეც, იხ. „ნიშადური“, 1908, № ი. გრ“.
გვ. 102. ხაზგასმულია: „სიკოია დენჩიკი“ ეს მხიარული კომედია შევჩენკოს „Шельменко денщик“-იდან გადმოვაქართულე“, მიწერილია: „ამის ავტორია არა შევჩენკო, არამედ კვიტკა-ოსნოვიანენკო, იხ. ლიტ. საქ.“, 1939, № 14“.
გვ. 109. ბოლო აბზაცთან წერია: „იხ. ჩემი ცაგარელი“.
გვ. 111. ხაზგასმულია: „გრიგოლ ჩარკვიანი“, წერია: „არტისტი, თორემ გრიგოლი სხვაც იყო“.
ამონაჭერები ჟურნალ-გაზეთებიდან: 1. გ. სარდიონიძის რეცენზია, მინაწერით: „ინდუსტრიული ქუთაისი“, 1941 წ., № 24, 30 იანვ.“ 2. რ. მდივნის რეცენზია, მინაწერით: „მნათობი“, 1940, № 2“. 3. ს. კლდიაშვილის წერილი „შვილი სასახელო ოჯახისა“, მინაწერით: „ლიტ. და ხელ.“, 1944, № 1 იანვ.“ 4. ნეკროლოგი დ. მესხის გარდაცვალების გამო, მინაწერით: „1943, № 266, „კომუნისტი“, 26 დეკემბ.“
წიგნში ბანდეროლი წარწერით: „თბილისი. ხარფუხი, ალგეთის შესახევი № 1. სოსოს გრიშაშვილს. ქუთაისი. სოფ. რიონი დავ. მესხისაგან“.