ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ტ. 1. №1607. - ფორზაცზე: „ი. გრ. 1954. 2/XI“. წიგნის ფორზაცზე: „ბოლთა. 81. ლუყურტი, 389, აწიოწა, 337. ხათაბალა – 62“. გვ. 335. ხაზგასმულია: „იმ ხანებში“ და მიწერილია: „1886 წ.“ გვ. 378. მოხაზულია: „ილიას საღამო“ და მიწერილია: „მეც ვიყავი ამ საღამოზე“. გვ. 383. ხაზგასმულია: „ჩემი წუთისოფელი“ და მიწერილია: „დაიბეჭდა მგონი „ძველ საქართველოში.“ ლექსიკონში: გვ. 387–389. ხაზგასმულია: „აბასტად“ და მიწერილია: „ანაზდათ“. ხაზგასმულია: „ახალ-უხლები“, მიწერილია: „ახალუხლები“. ხაზგასმულია: „ბალა“, მიწერილია: „ბალა კაცის სახელია, მაგრამ „ხათა-ბალასაც“ ნიშნავს“. ხაზგასმულია: „ბარდანი“, მიწერილია: „დაბარდნა“. ხაზგასმულია: „აწიოწა“, მიწერილია: „აწიოწა – ბავშვთა თამაში“. ხაზგასმულია: „ბურდო-აწეწილი თივის გროვა“, მიწერილია: „სწორია“. ხაზგასმულია: „გონთით გადვარდა“, მიწერილია: „გონება შეერყა“. ხაზგასმულია: „გულხადარა – ერთი ტომის სახელია ლეკეთში“, მიწერილია: „იხ. ბესიკის ლექსი“. ხაზგასმულია: „დაბდური“, მიწერილია: „დაბდურა“. ხაზგასმულია: „უდავლათო“, მიწერილია: „ღატაკი“. ხაზგასმულია: „დაოსდა“, მიწერილია: „გაიბერა“. სიტყვის: „დოსტოღრივ“ გასწვრივ: „დასტურით“. ხაზგასმულია: „ხინათი სამკაული“, მიწერილია: „დოვლათი – იხ. ბარნ.“. ხაზგასმულია: „თანგირა – თუჯი ქვაბი“, მიწერილია: „დიდი ქვაბი“. ხაზგასმულია: „თოხუმი – თესლი, გვარი, ჩამომავლობა“, მიწერილია: „სწორეა“. ხაზგასმულებია: „ლაქარდიანი“, „ლუგუმი“ მიწერილებია: „ლაქათა“, „ლუყურტი“. ხაზგასმულია: „შირიმის კლდე, წყალი რომ წვეთავს“, მიწერილია: „ადამიანს რომ შარდი შეეკვრება, გამიგონია შირიმი აქვსო. ე. ი. კენჭი“. ლექსიკონში კიდევ მრავალი სიტყვაა ხაზგასმული და ახლად განმარტებული.