დანართი: ვარიანტები. შენიშვნები. ბიბლიოგრაფია-ალ. აბაშელი, გვ. 343-402. - ვაჟას ლექსიკონი"-ა. შანიძე, გვ. 403-445. .“

ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
შმუცტიტულზე: „ი. გრ. 1930. 23/XII“.
გვ. 13. პოემის ბოლოს მიწერილია: „სოფ. ოთარშენი. 1884 თებერვალი.“ იქვე: „[1884]. იხ. პ. უმიკაშვილის ნაქონი წიგნი“.
წიგნის ბოლოს თანდართულ ვარიანტებში, შენიშვნებში, ბიბლიოგრაფიაში ი. გრ. მიერ შეტანილია შენიშვნები:
გვ. 345. ხაზგასმულია: „1883“ და მიწერილია: „(1884 წ.) მოხუცის ნათქვამი“.
გვ. 346. ხაზგასმულია: „B“-პირველად დაიბეჭდა გაზეთ „ივერია“-ში, 1886 წ., № 89“, მიწერილია: „მეორედ ცალკე წიგნად 1889 წ.“
გვ. 348. მოხაზულია: „მოხევე გუდამაყრელი: „შენს წინ ვართ, ბრძანებას ველით…“ და მიწერილია: „იხ. დ. კარიჭაშვილის წიგნი?“
გვ. 363. ხაზგასმულია: „არა ვარ შენი მტერიო…“ მიწერილია: „იხ. ჩემს წიგნთსაცავში დაცული ვაჟას „თხზულებანი“.
გვ. 456. ხაზგასმულია: „დაუძახა – ცეცხლზე წყალი შედგი და ძაღლების სალაფავი გააკეთეო“, მიწერილია: „სალაფავი“ ეს მოყვანილი აქვს აკაკის „ვორონცოვში“.
გვ. 457. ხაზგასმულია: „ნუ დამიმალავ, სწორედა თქვი, საქართველოს თავისუფლებას არ გულისხმობ „ბახტრიონში“… მიწერილია: „ერთხელ მეც მეუბნებოდნენ ამასვე: „შენ გაირყვნები“ (ჩემს ლექსზე)“.
შმუცტიტულზე: „ი. გრ. 1932. 21/IV. აპრილი“. იქვე: „მე-419, 437“. მითითებულ გვერდებზე ხაზგასმულია ადგილები, სადაც ი. გრ. არის მოხსენებული და არშიაზე: „ი. გრ.“
შმუცტიტულზე: „კალა, სპილენძი, რვალია“, გვ. 8. რისთვის, გვ. 176. უნჯი, (185)“.
– მითითებულ გვერდებზე ადგილები ხაზგასმულია.
ფორზაცზე: „419, 437“.
წიგნის ბოლოს სუპერზე მიწერილია: „აინოინი; ბუერა (საბა); ბაიყუში (რაფ.); დარანი; პურიშ. 464.“
გვ. 179. ხაზგასმულია: „ვიჩინის“, მიწერილია: „[და შაშხის]?“.
გვ. 186. ხაზგასმულია: „წინწელმა“, მიწერილია: „[წი]“, ხაზგასმულია: „ტარასტა“, მიწერილია: „Староста?!“
გვ. 187. ხაზგასმულია: „ვკნესია“, მიწერილია: „ვკვნესია“ (კორექ.).“
გვ. 189. მოხაზულია 6 სტრ., დაწყებული: „ხეებზე ახდომა მიყვარს…“ მიწერილია: „ეს ექვსი სტრიქონი არ დაიბეჭდა „სახალხოში“.
გვ. 191. მოხაზულია: „თუთა მოვჭერი მხოლოდა…“ მიწერილია: „ესაც არ არის „სახალხოში.“
გვ. 194. ხაზგასმულია: „ვერც თავის მოკვლა გავბედე, როგორც უქნიათ ზოგებსა“, მიწერილია: „ივ. მაჩაბელი ხომ არა ჰქონდა მხედვ.“
გვ. 286. ხაზგასმულია: „მონიაზესა“, მიწერილია: „მონატრულსა მოინტერესას“.
გვ. 401. მოხაზულია: „ცალკე დაიბეჭდა იმავე (1905) წელს“; შენიშვნა ეხება „ნახევარწიწილას“, მიწერილია: „არ დაბეჭდილა, ამონაბეჭდი იქნება“.
გვ. 436. მიწერილია: „ეს პოემა „ჰაოს და ქართლოს“ უნდა დაბეჭდილიყო ცალკე წიგნად 1899 წ. (იხ. განცხადება „მოწაფის ჰიგიენას“ გარეკანზე, გამოც. ი. იმედაშვილის)“.
გვ. 449. ხაზგასმულია: „ალაფი-მეფქვილე“, მიწერილია: „ხორბლეულით მოვაჭრე.“
გვ. 451. ხაზგასმულია: „არამი“, მიწერილია: „უკანონო, აქედან არამხანა, უკანონო სახლი“. ხაზგასმულია: „ბაზაზ-ხანა“, მიწერილია: „დუქანი არ არის, დუქნების რიგი.“ ხაზგასმულია: „დიდი ნიჩაფი რკინისა, პურზე ნაცრის დასაყრელი.“ შენიშვნაში მიწერილია: „აგრეთვე ვარცლიდან ცომის ასაფხეკი (იხ. ასიკო ცაგარლის „რაც გინახ.)“. ხაზგასმულია: „ბაიყუში – სულელო, გაუგებარი“, მიწერილია: „ბაიყუში ფრინველსაც ჰქვიან, კაცზე იტყვიან მარტოხელაზე ბაიყუშივით სცხოვრობსო“, და კიდევ მიწერილია: „უბადრუკი…“
გვ. 452. მოხაზულია: „ბილანი – გულუბრყვილო“, მიწერილია: „გამგები“.
გვ. 453. ხაზგასმულია: „ბუერა-ბორხვენა, მცენარეა ფართე ფოთლიანი“, მიწერილია: „ბუერი – მონათოვი ნისლი (საბა)“.
გვ. 455. ხაზგასმულია: „სიძე-პატარძალი“, მიწერილია: „ნეფე-პატარძალი“. მოხაზულია: „დარანი“, მიწერილია: „თევზის ბინა ქვის ქვეშ.“
გვ. 456. ხაზგასმულია: „დაროშვა“ და მიწერილია: „წისქვილი რომ ფქვავს აქეთ… [?]“ „დაფ-დაფის“ გასწვრივ მიწერილია: „ბარაბან“.
გვ. 457. მიწერილია: „ელიოზ-კაცის სახელი 14.“
გვ. 461. ხაზგასმულია: „მონიაზე“. მიწერილია: „ნიაზი, ინტერესი, მონატრულსა, მოინტერესესა“.
გვ. 463. „ნაოხარი“-ს გასწვრივ მიწერილია: „გაპარტახებული.“
გვ. 464. მიწერილია: „რვალი, გვ. 8.“
გვ. 466. ხაზგასმულია: „სინა“, მიწერილია: “შეცდომაა ტექსტში.“
გვ. 467. მიწერილია: „უნჯი, 185, ფასობენ – გააფასა, 195“.
გვ. 469. ხაზგასმულია: „ღველფი“, მიწერილია: „ცეცხლი.“
გვ. 472. „ცვილი“-ს გასწვრივ მიწერილია „Воск.“
გვ. 474. „ხირიმი“-ს გასწვრივ: „(ყირიმისა)“.
გვ. 475. ხაზგასმულია: „ჯინა-მოწნული საწოლი“, მიწერილია: „ნასილკა“.
გვ. 477. შინაარსში პოემის – „ჰაოს და ქართლოს“ – გასწვრივ მიწერილია „(იხ. შენიშვნები).“