ლიტერატურული მემკვიდრეობა /
შ. რადიანი ; რედაქტორი ი. თავაძე.
- მესამე გამოცემა.
- სახელგამი, 1939.
- 376 გვ. ; 23სმ.
ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ფორზაცზე: „შესანიშნავ პოეტს და მკვლევარს ი. გრიშაშვილს მეგობრული გრძნობით. შ. რადიანი. 1940 5. I“. ფორზაცის პირველ გვერდზე: „1. ზარე და ყანიმათი, 95. 2. ირმის ნაამბობი, 169. 3. „ალავერდი“ მ. გურიელმა კი არ დასწერა, თარგმნა, გვ. 174. 4. დონდუკოვ-კორსაკოვი და ძველი ტფილისი, გვ. 89. 5. გრ. აბაშიძეს ბერანჟე არ უთარგმნია, 290. 6. ი. ევდოშვილის აუგი, 296. 7. თუ კ. აბაშიძე (კიტაა) მას ი. ევდოშვილზე წერილი არა აქვს, 197. 8. ილიას კერძო წერილი, გვ. 41“. გვ. 75. ხაზგასმულია აკაკის ლექსი „ინტერნაციონალი“, მიწერილია: „როდის იყო რომ მოგწონდათ, და ეტრფოდით მუშა-ქალებს“ (აკაკი, 1893 გამოც. ტ. II, გვ. 266.)“. გვ. 89. სქოლიო მოხაზულია, ხაზგასმულია სიტყვები: „გუდებიდან“, „სწორი სახურავი“, „რკინის“, არშიაზე მიწერილია მათი შესატყვისი სიტყვები: „ტიკები“, „ბანები“, „თუნუქის“. გვ. 138. ლექსში „თვალები“ გადახაზულია სიტყვა: „ყოველგან“, მიწერილია: „ყოფილან“. გვ. 169. სქოლიოში ცნობა მ. გურიელის „ირმის ნაამბობი“-ს შესახებ მოხაზულია, მიწერილია: „ი. გრიშაშვილმა გამოაქვეყნა“. გვ. 174. ხაზგასმულია სტრიქონი: „ლექსში „გრაფის სოლოგუბის ალავერდი“, რომელიც გურიელმა დასწერა... არშიაზე კითხვის ნიშანი. მოხაზულია: „მ. გურიელის ლექსი „გრაფის სოლოგუბის ალავერდი“, მიწერილია: („ნათარგმნი“). გვ. 180. პირველი აბზაცის დასასრულს მიწერილია: „საიდან აიღეთ?“ გვ. 290. ცნობას გრ. აბაშიძემ თარგმნა ბერანჟეს ლექსები მიწერილი აქვს: „არ უთარგმნია“.