ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი.
ფორზაცზე: „ი. გრ. 1937–20-10“. იქვე: „გვ. 368-ზე არის შეცდომა. ასევე შეცდომით იყო დაბეჭდილი „ივერიაში“, 1879, № 5–6, გვ. 58. პ. კეშელავას პირდაპირ გადმოუბეჭდია „ივერიიდან“. წინათქმაში კი ამბობს ფრანგულს შევადარეთო. ი. გრ“.
გვ. VIII. ხაზგასმულია: „კომედია“ „პრანჭია ქალები“ ძველად გამოსცა „სორაპანმა“, მიწერილია: „ვასო აბაშიძის წინადადებით დაიბეჭდა“.
გვ. 131. დაბეჭდილია: „ძუნწი“, მიწერილია: „კრიჟანგი“.
გვ. 368. მოხაზულია: „ტუანეტი“, მიწერილია: „პიურგონი“, გვ. 438“.
გვ. 425. ბოლოს, ცნობები დიმიტრი ყიფიანზე. მოხაზულია და მიწერილია: „დანარჩენი?“
გვ. 426. ცნობას აკაკი წერეთლის შესახებ მიწერილი აქვს: „თავის თარგმანში თვითონაც თამაშობდა მოლიერის კომედიებში, ნიკო ავალიშვილიც თამაშობდა კარგად ვასოს გამოჩენამდე“. ხაზგასმულია: „ჟორჟ დანდენი“... მიწერილია: „იხ. ალმანახი. გ. თუმანიშვილი? ს. მესხი?
გვ. 434. „ხაზგასმულია: „ქართულად იგი რამდენჯერმე დაიბეჭდა, „მიწერილია: „ივერია“. ხაზგასმულია: „1928 წელს იგი დაიბეჭდა სასკოლო სერიაში“, მიწერილია: „მ. აბრამიშვილის რედ“. ხაზგასმულია: – „მაგრამ კომედიის ყველა ადგილის შევსება შეუძლებელი იყო“, მიწერილია: „რატომ?“
გვ. 437. ტექსტთან მიწერილია: „მაშ რატომ, კრიჟანგი არ დაუტოვეთ ძუნწს, როგორც ივანე მაჩაბელს ჰქონდა“.
გვ. 441. მოხაზულია პირველი აბზაცი და მიწერილია: „ამაზე აკაკისაც აქვს წერილი“.
სარჩევში დაბეჭდილ კომედიების სათაურებთან მიწერილია მთარგმნელთა გვარები. ყდის მე-2 გვ. გაზეთიდან ამოჭრილი პ. კეშელავას სტატია „Мольер на грузинской сцене“, მინაწერით: „Заря Востока“, 1938, 18 იანვარი“.

შენიშვნები: მოლიერის ცხოვრება და შემოქმედება; პრანჭია ქალები; ტარტიუფი ანუ მუზმუზელა; სიყვარული მკურნალიბს; სიყვარული მხატვრობს; ძუნწი; გააზნაურებული მდაბიო; სკაპენის ცუღლუტობა; ეჭვით ავადმყოფი; ძალად ექიმი.