ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა-მუზეუმის კატალოგი. ტ. 1. № 2029-2032- მინაწერები კანზე: „ინთილა, თათულა – 145, ფერშანგი – 151 (98). ალ. ჭ-ძე თუ ისარლოვი – გვ. 16. ლექსთწყობა მუხამბაზი. თახმისი და სხვ. – 118. აქ ბევრი თარგმანია „პუშკინიდან“ – 10, 28, 32. კრილოვი, იგავ-არაკნი, გვ. 64. ნინო ჭავჭავაძე – გვ. 45“. კანსა და თავფურცელს შუა დევს ქაღალდის პატარა ნაჭერი შენიშვნებით: „აკაკის ლექსი. რომელსაც გვარი არ აწერია: არაკი („იყო ერთი მაიმუნი, ეძახოდნენ ლუკა-მელას.“) („დროება“, 1884, № 16 22 იან. იხ. I ტ. 341. შენიშ. II ტ. 668.)“ გვ. I. მოხაზულია „რუხაძე“, წერია: „ხურსიძე“. გვ. 28. ლექსის სათაურის „განღვიძება“ (პუშკინით“). გასწვრივ არშიაზე: „ეს სთარგმნა ა. ჭ-ძემაც – „Пробуждение“. გვ. 35. დევს ქაღალდი წარწერით: „სოსო! ვიყავი ვერ გნახე. ლუკას... სოლომონ. 25-I-41“ გვ. 37. ხაზგასმულია ლექსის სათაური: „გაიანეს“. არშიაზე: („ეს იყო ცოლი პოეტისა) ასე მითხრა ლუკას ქალმა ყ. თუმანიშვილის ოჯახში. 1930. 20/IV ი. გრ.“ გვ. 99. ხაზგასმულია ადგილები არშიაზე: „ეხლაც სწერენ, 1928“. გვ. 105. მოხაზულია ტაეპი, არშიაზე: „ძნელი მაჭამა?“ გვ. 106. მოხაზულია ტაეპი, გვერდზე: „დაბეჭდილი იყო „ივერიაში“, 1879, № 5“. გვ. 109. ხაზგასმული და მოხაზულია ადგილი, არშიაზე: „ბესიკი რუსულად“. გვ. 133. ბოლო ტაეპი მოხაზულია, გვერდზე კითხვის ნიშანი, ქვემოთ არშიაზე: „მელი ლომსა, ჩიტი გნოლსა, მწყერი სდევდეს მიმინოსა“. ეს ლექსი აქაც არის დაბეჭდილი, იხ. კოლხიდელის „ლექსთა კრება“ 1901 წ., გვ. 69“.